Ηράκλειτος

Όταν οι Πέρσες πολιόρκησαν την Έφεσο, όλοι οι κάτοικοι ζούσαν σαν να μην συμβαίνει τίποτα. Έτρωγαν, έπιναν και γλεντούσαν, χωρίς να σκέπτονται ότι κάποια στιγμή τα τρόφιμα θα τελειώσουν. Άμα έφτασε ο κόμπος στο χτένι, φώναξαν στην Εκκλησία του Δήμου, τον Ηράκλειτο για να μιλήσει. Πήγε, λοιπόν, και λένε οι ιστορικοί: «ένας άνδρας, που τον έλεγαν Ηράκλειτο, πήγε στον Δήμο να μιλήσει, και αυτός πήρε στα χέρια του λίγο αλεύρι από κριθάρι, το ανακάτωσε με νερό και το έφαγε χωρίς να πει λέξη». Οι πατριώτες του κατάλαβαν την κίνηση του Ηράκλειτου και άρχισαν να κάνουν οικονομία, σε σημείο που οι Πέρσες βαρέθηκαν και έλυσαν την πολιορκία. Τώρα, μην το δει, κανένας δικός μας πολιτικός, και βγει στην τηλεόραση με κανένα αυτοκίνητο σακαράκα, τρώγοντας ψωμοτύρι, για να δείξει το καλό παράδειγμα!

Η Αφροδισιάδα μια πόλη της Μικράς Ασίας όπως και όλες οι αρχαίες πόλεις εφαίνετο το πόσο σημαντικές ήσαν από το πόσο είναι από το πόσους γενναίους άνδρες εγέννησε πάρα πολλούς αλλά θα σταθούμε πιο πολύ σε έναν ειδικά τον Χαρίτωνα ο οποίος έγραψε το 1ο μυθιστόρημα της λογοτεχνίας.
Το 1ο αυτό μυθιστόρημα είχε την ονομασία : τα κατά Χαιρέα και Καλλιρρόη.
Ο Χαιρέας είναι ένας Σικελός ο οποίος έρχεται να καταλάβει την Αθήνα, η Καλλιρρόη είναι μια ωραία Αθηναία η οποία κατεβαίνει στην κρήνη να πάρει νερό, όπου εκεί στην κρήνη συναντώνται η Καλλιρρόη και ο Χαιρέας όπου και ερωτεύονται. Όμως είναι αντίπαλοι αλλά αυτόν τον έρωτα δεν θα στερήσει κανείς. Οπότε για να δώσουν το μήνυμα για να μονιάσουν οι δυο λαοί , και να θριαμβεύσει ο έρωτας αποφασίζουν να αυτοκτονήσουν.
Αυτό αντέγραψε ο ΚΛΕΦΤΗΣ ΣΑΙΞΠΗΡ ο οποίος ήτο αγράμματος και δεν είχε καμμία σχέση με αυτά που έγραφε, ήταν λογοκλόπος
Και επειδή οι Άγγλοι δεν είχαν σπουδαίο συγγραφέα οπότε αυτής της εποχής του, όπου αντέγραφε πολλών έργα, αρχαίων Ελλήνων αλλά και Άγγλων.
Οπότε είναι καλύτερα να γνωρίζουμε το αυθεντικό του Χαρίτωνος και όχι το κακέκτυπο του Σαίξπηρ.

ΖΗΝΟΒΙΑ Η Ελληνίδα βασίλισσα της Παλμύρας.

Προτομή γυναίκας που αποδίδεται στην Ελληνίδα βασίλισσα της Παλμύρας Ζηνοβία. Το 3ο μ.χ. Βασίλισσα της Συρίας ήταν η θρυλική Ζηνοβία. Η Ζηνοβία που είχε γεννηθεί στην Παλμύρα ήταν μια γυναίκα εκθαμβωτικής ομορφιάς ευφυής και υπέρμετρα φιλόδοξη που υποστήριζε ότι ήλκε την καταγωγή της από την Κλεοπάτρα.

Είχε πνευματικές ανησυχίες, αγαπούσε το Θέατρο και την ποίηση, και επεδίωξε να κάνει την Παλμύρα όχι μόνο εμπορικό αλλά και πνευματικό κέντρο της μείζονος περιοχής.

Κατά την πενταετή βασίλεια της στην Συρία (267-272 μ.χ.) με ένοπλη επανάσταση-που έμεινε στην Ιστορία ως η επανάσταση της Ζηνοβίας- πέτυχε την ανεξαρτησία της Συρίας από την Ρώμη, και κατέστησε την Παλμύρα μια από της πλουσιότερες πόλεις της ανατολής

"τους πανταχού νικήσαντες μη φοβηθείσα" για να θυμηθούμε τον Καβάφη. Μόνο μια Ελληνίδα θα αποτολμούσε κάτι τέτοιο. Και ας μην ξεχνάμε πως
το έτος 305 π.χ. με την επικράτηση του Σέλευκου του Α' του Νικάτορος, στρατηγού και επιγόνου του Μ. Αλεξάνδρου, που υπήρξε ο πρώτος αυτοκράτορας της Συρίας και ιδρυτής της δυναστείας των Σελευκιδών, η πόλη έγινε μέρος της Ελληνιστικής αυτοκρατορίας των Σελευκιδών.

Αυτά γιατί με αφορμή τις θηριωδίες των τζιχαντιστών στην Παλμύρα, τα Μ.Μ.Ε. κάνουν λόγο μόνο για Ρωμαϊκή πόλη.