Δύναμη είναι να επιβάλλεις πόνο και ταπείνωση.

-Πώς βεβαιώνεται κάποιος για τη δύναμη του πάνω σε ένα άλλο, Ουίνστων;

Ο Ουίνστων σκέφτηκε:

-Κάνοντας τον να υποφέρει, είπε.

-Ακριβώς. Κάνοντας τον να υποφέρει. Η υπακοή δεν αρκεί.

Αν δεν υποφέρει, πως μπορεί να είσαι βέβαιος πως υπακούει στη δική σου θέληση και όχι στη δική του;

Δύναμη είναι να επιβάλλεις πόνο και ταπείνωση.

Δύναμη είναι να κομματιάσεις το ανθρώπινο μυαλό και να το συναρμολογήσεις πάλι δίνοντας του το σχήμα που θέλεις εσύ. Αρχίζεις να καταλαβαίνεις τι κόσμο δημιουργούμε; Είναι ακριβώς το αντίθετο από τις ανόητες ηδονιστικές ουτοπίες που είχαν οραματιστεί οι παλιοί μεταρρυθμιστές.

Είναι ένας κόσμος φόβου και προδοσίας και βασανιστηρίων. Ένας κόσμος καταπιεστών και καταπιεζομένων, ένας κόσμος που όσο τελειοποιείται θα γίνεται όλο και πιο ανελέητος.[...]

Αν θέλεις μια εικόνα του μέλλοντος, φαντάσου μια μπότα να πατάει το πρόσωπο ενός ανθρώπου-για πάντα … ”

George Orwell 

Το κουτί με τις σοκολάτες

"Ξέρω ότι έχω λιγότερο χρόνο να ζήσω από ό,τι νόμιζα πως έχω.

Νιώθω σαν ένα παιδί που του έχει δοθεί ένα κουτί σοκολάτες. 

Του αρέσει να τις τρώει και όταν βλέπει ότι δεν έχουν μείνει πολλές, 

αρχίζει να τις τρώει με μια ιδιαίτερη βουλιμία.

Δεν έχω χρόνο για ανούσιες συζητήσεις περί σωστού και λάθους, 

κανέναν δεν θα αλλάξω, τίποτα δεν θα αλλάξει. 

Και δεν έχω καμία επιθυμία να διαφωνώ με ανόητους 

που δεν ενεργούν ανάλογα με την ηλικία τους. 

Ούτε και υπάρχει χρόνος για να πολεμήσω με το γκρι. 

Δεν πηγαίνω σε συναντήσεις όπου τα εγώ είναι φουσκωμένα 

και δεν αντέχω τους χειραγωγούς.

Απεχθάνομαι τους ζηλόφθονους ανθρώπους 

που προσπαθούν να συκοφαντήσουν εκείνους που είναι πιο ικανοί 

και να αρπάξουν τις θέσεις, τα ταλέντα και τα επιτεύγματά τους.

Έχω πολύ λίγο χρόνο για να ψάξω τίτλους, η ψυχή μου βιάζεται.

Υπάρχουν πολύ λίγες καραμέλες που έχουν απομείνει στο κουτί.

Ενδιαφέρομαι για τους ανθρώπους που γελούν με τα λάθη τους 

αυτούς που πετυχαίνουν, που καταλαβαίνουν το λειτούργημά τους 

και δεν κρύβονται από την ευθύνη. 

Που υπερασπίζονται την ανθρώπινη αξιοπρέπεια 

και θέλει να είναι στο πλευρό της αλήθειας, της δικαιοσύνης. 

Γι' αυτό είναι η ζωή.

Θέλω να περιβάλλω τον εαυτό μου με ανθρώπους 

που ξέρουν πώς να αγγίζουν τις καρδιές των άλλων. 

Που μέσα από τα χτυπήματα της μοίρας, ξέρουν πώς να σηκωθούν 

και να διατηρήσουν την απαλότητα της ψυχής.

Ναι, βιάζομαι, βιάζομαι να ζήσω με την ένταση 

που μόνο η ωριμότητα μπορεί να δώσει. 

Θα φάω όλα τα γλυκά που μου έχουν απομείνει, 

θα έχουν καλύτερη γεύση από αυτά που έχω ήδη φάει.

Στόχος μου είναι να φτάσω στο τέλος σε αρμονία με τον εαυτό μου, 

τους αγαπημένους μου και τη συνείδησή μου.

Νόμιζα ότι είχα δύο ζωές, αλλά αποδείχθηκε ότι ήταν μόνο μία 

και θέλω να την ζήσω με αξιοπρέπεια».

Άντονι Χόπκινς.

εγώ θα μείνω με τους Βέγγους

Gianna Kouka 

Εγώ θα μείνω με τους Βέγγους. Που έλεγε πως δεν είχε χρόνο να μισεί αυτούς που τον μισούν γιατί ήταν απασχολημένος να αγαπά αυτούς που τον αγαπούν.

Εγώ θα μείνω με τους Βέγγους. Που έλεγε: «Για δύο πράγματα δεν θα ντραπώ ποτέ. Για τις αλήθειες που είπα, και για τα συναισθήματα που ένιωσα».

Εγώ θα μείνω με τους Βέγγους. Που έλεγε πως ευτυχία είναι μόνο δυο χέρια που σε αγκαλιάζουν, που σε κρατούν, που σε κοιμίζουν και σε περιποιούνται.

Εγώ θα μείνω με τους Βέγγους. Που τη μέρα του μεγάλου χαμού, τη μαύρη μέρα που μπήκαν στην πόλη οι οχτροί κι οι ερπύστριες έσπειραν το θάνατο, τη μέρα του Πολυτεχνείου, εκείνος πέρασε μέσα από τα μαύρα κοράκια με το αυτοκίνητό του, έριξε τα καθίσματα και έβαλε μέσα τον εξεγερμένο λαό. Για να τον σώσει.

Εγώ θα μείνω με τους Βέγγους. Που μέσα στην εξορία έστηνε αντίσκηνα και πήγαινε φαγητό κρυφά σε εκείνους που αυτοεξορίστηκαν. 

Εγώ θα μείνω με τους Βέγγους. Που έκανε τους ανθρώπους να γελούν, να χαίρονται, να συγκινούνται.

Εγώ θα μείνω με τους Βέγγους. Που ήταν χάδι, απαλοσύνη και τρυφεράδα για τους ανθρώπους.

Εγώ θα μείνω με τους Βέγγους. Που στη γαλέρα της ζωής τους τράβηξαν άγριο κουπί. Κι όλο έτρεχαν...

Εγώ θα μείνω με τους Βέγγους. Που έλεγε ο Κούνδουρος "Έμεινε μαζί μου όλα τα χρόνια της Μακρονήσου. Είχα χρεωθεί την κατασκευή ενός θεάτρου -ήμουν τριτοετής της αρχιτεκτονικής τότε. Πήγα στη διοίκηση και λέω: «Αυτόν το μισότρελο φαντάρο να μου τον δώσετε». Κι έτσι βρέθηκα να φτιάχνω το θέατρο με το Θανάση βοηθό. Στήσαμε τη σκηνή, ανεβάσαμε το πρώτο έργο, και να ο Βέγγος ηθοποιός και να ο Βέγγος πρωταγωνιστής και να ο Βέγγος αγαπημένος ολόκληρου του τάγματος, και να ο Βέγγος η ανακούφισή μας, η λύτρωση μας και το χαμόγελό μας". 

Επειδή έρχεται μια στιγμή στη ζωή που πρέπει να αποφασίσεις με ποιους θα πας και ποιους θα αφήσεις. Εγώ θα μείνω με τους Βέγγους. Αυτούς, αυτούς τους μεταξωτούς ανθρώπους. Την ανακούφιση, τη λύτρωση και το χαμόγελό μας. 

«Λυπάμαι τους ανθρώπους που ενώ μπήκαν στην καρδιά μου, ξεφτυλίστηκαν στα μάτια μου». Θανάσης Βέγγος -γεννήθηκε σαν σήμερα.

Exeter City FC οι επονομαζόμενοι ΄΄Ελληνες΄΄ ή ΄΄Ελληνιστές΄΄

Σε κάθε εντός έδρας αγώνα της ομάδας κυματίζει Ελληνική σημαία. Υπάρχει ένας θρύλος που αναφέρει πως τον Ιούλιο του 1726 στην πόλη πραγματοποιούνταν έκθεση με θέμα την πολιορκία της Τροίας, όπου μάλιστα γινόταν αναπαράσταση του πολέμου. Για κάποιο λόγο οι κάτοικοι του Σεν Σίντγουελ που βρίσκονταν έξω από τα τείχη ταυτίστηκαν με τους επιτιθέμενους «Έλληνες» ή «Ελληνιστές». Έναν αιώνα αργότερα χαρακτηρίζονταν αποκλειστικά «Ελληνιστές» (σ.σ. Grecians). Μάλιστα οι κάτοικοι του Σεν Σίντγουελ αυτοαποκαλούνταν ‘Ελληνιστές’ ακόμη και στα γράμματα που έστελναν στις εφημερίδες, ενώ ο συγκεκριμένος όρος είχε πλέον καθιερωθεί στην τοπική διάλεκτο. Η συγκεκριμένη άποψη ενισχύεται και από το γεγονός πως σε κοσμηματοπωλείο στη Σίντγουελ Στριτ, σε απόσταση αναπνοής από το γήπεδο αιωρείτο ένα ρολόι που ανέγραφε «Grecians». Η Σεν Σίντγουελς Όλντ Μπόις το 1904 μετονομάστηκε σε Έξετερ Σίτι. Τέσσερα χρόνια αργότερα ουδείς εξεπλάγη όταν το στάδιο, το οποίο ανεγέρθηκε στο τέλος της Σίντγουελ Στριτ ονομάστηκε ‘Grecian Gate’. Οι ‘Ελληνιστές’ διατήρησαν την ταυτότητα τους μέχρι σήμερα, με την γαλανόλευκη σημαία να κυματίζει περήφανα σε κάθε παιχνίδι στο «Σεν Τζέιμς Παρκ». 

ΠΗΓΗ gazzetta.gr

https://www.theexeterdaily.co.uk/news/sport/why-are-exeter-city-nicknamed-grecians

Retro ελληνικό και ξένο ποδόσφαιρο 

η κλοπή της ταυτότητας σας

Η μεγάλη κλοπή της ταυτότητάς σας ξεκίνησε λίγο μετά την άφιξή σας στη Γη. Οι γονείς, οι δάσκαλοι, τα αδέλφια σας, οι ιερείς και άλλες φιγούρες εξουσίας σας είπαν πως είστε απρεπείς, ασήμαντοι, άσχημοι, ανόητοι, ανάξιοι και αμαρτωλοί, πως ο κόσμος είναι μια επικίνδυνη ζούγκλα και ο κίνδυνος ελλοχεύει σε κάθε γωνιά. Με τον καιρό αρχίσατε να πιστεύετε αυτά τα απαίσια ψέματα, μέχρι που έφτασε η ημέρα που ξεχάσατε την εσωτερική σας ομορφιά, δύναμη, αθωότητα και ασφάλεια. Στο τέλος, υιοθετήσατε μια ταυτότητα αντιφατική ως προς την θεϊκή σας φύση και ζείτε έκτοτε, σαν να είστε κάποιος άλλος.  

 Υπάρχει μια ιστορία, όπου κάποιοι απαγάγουν μια πριγκιποπούλα, η οποία τελικά μεγαλώνει ανάμεσα στους ψαράδες. Μεγάλωσε μέσα στα ψάρια και έμαθε να ζει στις κακουχίες. Μετά από πολλά χρόνια, ένας από τούς υπηρέτες του βασιλιά βρήκε την πριγκίπισσα και την έφερε πίσω στο παλάτι. Οι γονείς της την καλωσόρισαν με χαρά και την οδήγησαν στο βασιλικό της δωμάτιο, που είχε ένα μαλακό κρεβάτι, μεταξένια σεντόνια, πολύχρωμα λουλούδια, αρώματα. Το πρώτο της βράδυ η πριγκίπισσα στριφογύριζε συνεχώς στο κρεβάτι της. «Πάρτε με από εδώ» φώναζε. «Θέλω να πάω στο σπίτι μου». Αυτό που δεν είχε καταλάβει η πριγκίπισσα είναι πως βρισκόταν ήδη στο σπίτι της. Η βασιλική ζωή ήταν δική της από τη γέννησή της. Όμως εκείνη είχε τόσο συνηθίσει να ζει μέσα στις δυσκολίες, που πίστευε πραγματικά πως αυτή ήταν η θέση της στη ζωή. Το φυσιολογικό δεν ταυτίζεται και με το φυσικό. Όπως η πριγκίπισσα, όλοι μας έχουμε συνηθίσει να ζούμε σε ψυχικές συνθήκες πολύ χειρότερες από αυτές που μας αξίζουν.  

Για να ξαναβρείτε τον δρόμο προς το παλάτι, θα πρέπει να θυμηθείτε την αληθινή σας καταγωγή. Δεν είστε το άνομά σας, η ηλικία σας, το βάρος σας, η διεύθυνσή σας, η θρησκεία σας, οι προσωπικές σας σχέσεις, η θέση εργασίας σας, το περιεχόμενο του τραπεζικού σας λογαριασμού, η ιατρική διάγνωση για την υγεία σας ή οποιοδήποτε άλλο χαρακτηριστικό με το οποίο σας προσδιορίζει ο κόσμος. Μπορεί οι κοινωνικές συμβάσεις να σας αρχειοθετούν βάσει κατακερματισμένων απόψεων, αλλά εσείς είστε πάντοτε ακέραιοι και ολόκληροι, όπως δημιουργηθήκατε από την αρχή.   

ΑΠΟΚΩΔΙΚΟΠΟΙΩΝΤΑΣ ΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΘΑΥΜΑΤΩΝ ALAN COHEN

"Επάγγελμα Αρχαιολόγος" του Δημήτρη Αθανασούλη

Επάγγελμα: Αρχαιολόγος

Ανασκαφές με σπουδαίες ανακαλύψεις. Μουσεία με πρωτοποριακές αρχαιολογικές εκθέσεις. Έρευνα βιβλιοθήκης και βαρυσήμαντες επιστημονικές δημοσιεύσεις. Αυτά είναι τα όνειρα των πτυχιούχων αρχαιολογίας μετά τις σπουδές τους. Πόσοι από αυτούς βρίσκουν τελικά μόνιμη δουλειά ως αρχαιολόγοι; Ένα ελάχιστο ποσοστό, που ίσως δεν ξεπερνά το 1% των πτυχιούχων αρχαιολογίας στην Χώρα μας. Ένα κάπως μεγαλύτερο ποσοστό αρχαιολόγων εργάζεται ως έκτακτο (συμβασιούχοι) στο κράτος και σε ιδιωτικά έργα, σε συνθήκες ακραίας εργασιακής επισφάλειας. Οι «τυχεροί» που κάνουν το όνειρό τους πραγματικότητα και αναλαμβάνουν μόνιμη θέση αρχαιολόγου σε μια Εφορεία Αρχαιοτήτων έχουν θεωρητικά την ευκαιρία να κάνουν όλα όσα περιγράψαμε στην αρχή, μόνο που αυτή δεν είναι η κύρια απασχόλησή τους. 

Καλούνται ταυτόχρονα να ασκήσουν την προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς μέσω διοικητικών μέτρων, η οποία παράγει έναν τεράστιο γραφειοκρατικό όγκο, που απορροφά το 90-100% του διαθέσιμου υπηρεσιακού χρόνου. Οι αρχαιολογικές έρευνες, οι δημοσιεύσεις και οι μουσειακές εκθέσεις, γίνονται συνήθως το απόγευμα, σε απλήρωτες υπερωρίες και σε ερευνητικές άδειες.  

Η προσγείωση στην πραγματικότητα της λειτουργίας της αρχαιότερης και μεγαλύτερης επιστημονικής Υπηρεσίας του Ελληνικού Κράτους επιβάλλει οι αρχαιολόγοι να γνωρίζουν όχι μόνο την αρχαιολογική αλλά και την οικοδομική και περιβαλλοντική νομοθεσία. Καλούνται να διεκπεραιώσουν χιλιάδες οικοδομικές υποθέσεις που βρίσκονται σε περιβάλλον μνημείων, ελέγχους «τακτοποιήσεων» αυθαιρέτων, λειτουργίας «καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος», να εγκρίνουν μελέτες περιβαλλοντικών επιπτώσεων. Ταυτόχρονα, για να υλοποιήσουν μεγάλα αρχαιολογικά έργα μέσω ευρωπαϊκών προγραμμάτων, όπως αναστηλώσεις ή νέες μουσειακές εκθέσεις, ένας ακόμη τεράστιος γραφειοκρατικός φόρτος έρχεται να προστεθεί στον ήδη υπάρχοντα. 

Όλα τα παραπάνω αποτελούν συμπλήρωμα της δουλειάς στο πεδίο: αυτοψίες στις οικοδομές που πολλές φορές καταλήγουν σε σήματα διακοπής εργασιών όταν γίνονται εκσκαφές χωρίς αρχαιολογική παρακολούθηση, οι οποίες εγκυμονούν σοβαρούς κινδύνους για την καταστροφή αρχαιοτήτων. Έλεγχος οικοδομικών εργασιών σε ανακαινίσεις κτηρίων μεσαιωνικών οικισμών, όπως οι Χώρες στα Κυκλαδονήσια, που μπορεί να αλλοιώσουν το διατηρητέο ιστορικό δομημένο περιβάλλον. Εκθέσεις αυτοψίας, καταθέσεις και μηνυτήριες αναφορές στην ημερήσια διάταξη. 

Καθώς η εφαρμογή της αρχαιολογικής νομοθεσίας παράγει εύλογες καθυστερήσεις ή επιβάλλει την αλλαγή σχεδιασμών σε ένα δημόσιο ή ιδιωτικό έργο, ο αρχαιολόγος οφείλει να παράσχει κάθε δυνατή πληροφόρηση προς τους εκάστοτε εμπλεκόμενους (άλλες Κρατικές Υπηρεσίες, Τοπικές Αρχές, ιδιώτες, Μηχανικοί), ώστε να τεκμηριώνονται επαρκώς οι παρεμβάσεις υπέρ των αρχαιοτήτων, οι οποίες αυτονόητα μπορεί να προκαλούν δυσαρέσκεια στους ενδιαφερόμενους. 

Όταν ένας αρχαιολόγος ξεκινά την καριέρα του στο ερώτημα τι είναι η αρχαιολογία; Επάγγελμα ή πάθος; Απαντά αβίαστα το δεύτερο, καθώς η εξερεύνηση του παρελθόντος και η ανακάλυψη της ανασκαφής ασκεί απαράμιλλη γοητεία, πολύ πέρα από την όποια επαγγελματική ικανοποίηση. Η ίδια ερώτηση, μετά από κάποια χρόνια τριβής στην αρχαιολογική καθημερινότητα που περιγράψαμε παραπάνω, οδηγεί ακριβώς στην ίδια απάντηση. Μόνο που τώρα το πάθος του αρχαιολόγου δεν είναι γι’ αυτό που ανακάλυψε, αλλά γι’ αυτό που έσωσε από την καταστροφή. 

Τι είναι άραγε αυτό που μεταμορφώνει επιστήμονες με πολλαπλούς μεταπτυχιακούς τίτλους και διδακτορικά ώστε αυτοί να αφοσιώνονται με τέτοιο πάθος σε ένα άχαρο, κατά κοινή ομολογία, και, μετά τα τελευταία γεγονότα, και επικίνδυνο κυνηγητό μπροστά από μπουλντόζες και καταπατητές; Η μόνη ερμηνεία που μπορώ να δώσω είναι ότι εμπνέονται από το κυρίαρχο πνεύμα και την θεσμική μνήμη της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας, ενός φορέα με στιβαρή θεσμική υπόσταση που επιμένει να υπερασπίζεται ένα δημόσιο αγαθό, όπως η πολιτιστική κληρονομιά, και να επιβιώνει μέσα στον ωκεανό των ανάπηρων θεσμών 

 του ελλαδικού παραδείγματος.

Ο Δημήτρης Αθανασουλης είναι Έφορος Αρχαιοτήτων Κυκλαδων