Παρασκευή 30 Οκτωβρίου 2020

Επίθεση Αρειανών στις ΗΠΑ: Η ''επική'' φάρσα του Όρσον Ουέλς που προκάλεσε εθνικό πανικό

Επίθεση Αρειανών στις ΗΠΑ: Η ''επική'' φάρσα του Όρσον Ουέλς που προκάλεσε εθνικό πανικό

Ο Όρσον Ουέλς μιλά για τον πόλεμο των κόσμων
Ο Όρσον Ουέλς μιλά για τον πόλεμο των κόσμων AP

Ήταν 30 Οκτωβρίου του 1938, όταν ο Όρσον Ουέλς κατάφερε να πείσει τους Αμερικανούς από ραδιοφώνου ότι η Γη δέχεται επίθεση από Αρειανούς.

Στις 30 Οκτωβρίου 1938 ο Όρσον Ουέλς δεν δυσκολεύεται να πείσει τους Αμερικανούς από ραδιοφώνου ότι η Γη δέχεται επίθεση από Αρειανούς. Βρισκόμαστε στη χρυσή εποχή του ραδιοφώνου, όταν το μέσο αυτό αποτελεί τη βασική πηγή πληροφόρησης και ψυχαγωγίας για εκατομμύρια Αμερικανούς.

Ο ιδιοφυής Αμερικανός σκηνοθέτης και ηθοποιός ήταν τότε 23 χρονών, όταν του ζητήθηκε να διασκευάσει για το ραδιόφωνο το μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας του Άγγλου συγγραφέα Χέρμπερτ Τζορτζ Γουέλς «Ο πόλεμος των κόσμων», ένα από τα πρώτα λογοτεχνικά έργα, που περιγράφει με λεπτομέρειες μία σύγκρουση του ανθρώπου με τους εξωγήινους. Παρότι είχε σημαντική προϋπηρεσία στο μέσο, ούτε ο ίδιος δεν φαντάστηκε τον αντίκτυπο που θα είχε η παράστασή του εκείνο το κυριακάτικο βράδυ της 30ης Οκτωβρίου 1938, παραμονή της γιορτής του Χάλογουιν.

Η εκπομπή ξεκίνησε κανονικά στις 8 το βράδυ από το δίκτυο του CBS, σε ώρα υψηλής ακρόασης, με τον εκφωνητή να αναγγέλλει τους τίτλους της παράστασης. Εκείνη, όμως, την ώρα οι πιο πολλοί ακροατές είχαν συντονιστεί με το αντίπαλο δίκτυο του NBC, όπου ο εγγαστρίμυθος Έντγκαρ Μπέργκεν παρουσίαζε ένα κωμικό πρόγραμμα.

Το σόου του Ουέλς

Στις 8:12, όταν τελείωσε το σόου του Μπέργκεν και ακολούθησε ένας άγνωστος και αδιάφορος τραγουδιστής, οι ακροατές γύρισαν τη βελόνα του ραδιοφώνου τους στο CBS, όπου εξελισσόταν η παράσταση του Ουέλς με τη μορφή ενός δελτίου ειδήσεων. Εκείνη την ώρα, ο παρουσιαστής διάβαζε το δελτίο καιρού. Στη συνέχεια συνδέθηκε με το ξενοδοχείο Hotel Park Plaza της Νέας Υόρκης, όπου έπαιζε η ορχήστρα του Ραμόν Ρακέλο.

Ξαφνικά, ένας άλλος παρουσιαστής διέκοψε τη ροή του προγράμματος, για να ανακοινώσει, με τη δέουσα σοβαρότητα, ότι ακούστηκαν εκρήξεις στον πλανήτη Άρη. Το πρόγραμμα συνεχίστηκε με την ορχήστρα του Ρακέλο να διασκεδάζει το κοινό με χορευτική μουσική, ώσπου ο παρουσιαστής με νέα διακοπή του ανακοίνωσε ότι ένας μεγάλος μετεωρίτης κατέπεσε σ’ ένα αγρόκτημα του Νιου Τζέρσεϊ. Αμέσως μετά συνδέθηκε μ’ έναν ρεπόρτερ, ο οποίος έντρομος ανέφερε ότι είδε έναν Αρειανό να βγαίνει από ένα μεταλλικό κύλινδρο.

Στη συνέχεια, οι εξωγήινοι όλο και πλήθαιναν και με εξελιγμένα όπλα κατόρθωσαν να εξολοθρεύσουν 7.000 εθνοφρουρούς, ενώ εισέβαλαν στο Σικάγο και το Σεν Λούις. Η ραδιοφωνική παράσταση του Ουέλς ήταν αρκούντως ρεαλιστική, με πρωτοποριακά για την εποχή ηχητικά εφέ και ηθοποιούς που έπαιζαν πειστικά τους ρόλους των δημοσιογράφων. Ένας άλλος ρεπόρτερ ανακοίνωσε εκείνη τη στιγμή ότι η εισβολή των Αρειανών είχε προκαλέσει μεγάλη αναστάτωση και χιλιάδες κάτοικοι των περιοχών αυτών έσπευδαν να τις εγκαταλείψουν πανικόβλητοι.

Πολίτες ζητούσαν μάσκες οξυγόνου

Στην πραγματικότητα δεν απείχε και πολύ από την αλήθεια. Αρκετοί ακροατές, από το ένα εκατομμύριο ακροατές που παρακολουθούσαν την παράσταση του Ουέλς, πίστεψαν ότι πράγματι η Αμερική δεχόταν επίθεση από Αρειανούς. Πανικός ξέσπασε σε πολλές περιοχές της χώρας. Στο Νιου Τζέρσεϊ σημειώθηκε μποτιλιάρισμα στους δρόμους από έντρομους κατοίκους, που έσπευδαν να εγκαταλείψουν την περιοχή για να μην πέσουν στα χέρια των εξωγήινων εισβολέων.

Πολίτες ζητούσαν μάσκες οξυγόνου από την αστυνομία για να σωθούν από τα τοξικά αέρια που υποτίθεται ότι εκτόξευαν οι Αρειανοί, ενώ άλλοι ζητούσαν από την ηλεκτρική εταιρεία να τους διακόψει την παροχή ρεύματος για να μην εντοπιστούν από τους εισβολείς. Μία γυναίκα έντρομη μπήκε σε μια εκκλησία της Ινδιανάπολης, όπου γινόταν βραδινή λειτουργία και άρχισε να κραυγάζει: «Η Νέα Υόρκη καταστράφηκε. Είναι το τέλος του κόσμου. Πηγαίνετε στα σπίτια σας και ετοιμαστείτε να πεθάνετε!». Οι πληροφορίες ότι υπήρξαν αυτοκτονίες δεν επιβεβαιώθηκαν, σύμφωνα με πληροφορίες από το sansimera.gr.

Η εκτόξευση του Ουέλς

Μόλις τα νέα για τον αληθινό πανικό μαθεύτηκαν στα στούντιο του CBS, ο Ουέλς βγήκε στον «αέρα» και υπενθύμισε στους ακροατές ότι παρακολούθησαν ένα θεατρικό έργο. Η παράσταση του Ουέλς απασχόλησε και το FCC, το ραδιοτηλεοπτικό συμβούλιο των ΗΠΑ, το οποίο δεν διαπίστωσε κάτι το μεμπτό, αλλά συνέστησε στα μέσα να είναι πιο προσεκτικά στο μέλλον. Ο ίδιος ο Ουέλς φοβήθηκε ότι η καριέρα του θα καταστρεφόταν μετά τον θόρυβο που δημιουργήθηκε, αλλά στην πραγματικότητα συνέβη ακριβώς το αντίθετο. Η δημοσιότητα τον βοήθησε να εξασφαλίσει δουλειά στο Χόλιγουντ και το 1941 να γυρίσει την περίφημη ταινία «Ο Πολίτης Καίην», που θεωρείται μία από τις κορυφαίες δημιουργίες στην ιστορία του κινηματογράφου.

 

Κυριακή 25 Οκτωβρίου 2020

πριν τραβήξετε το σπαθί σας, βεβαιωθείτε ότι αυτή είναι η μόνη σας επιλογή.

 


Κάποτε υπήρχε ένας σαμουράι που συνήθιζε να περπατά με τον σκύλο του, τον οποίο εκτιμούσε πολύ.

Μια μέρα, ο σκύλος του έφυγε από αυτόν και έπαιζε με τα φύλλα που έπεσαν από τα δέντρα.
Μεγαλύτερη ήταν η έκπληξη του σαμουράι, όταν ξαφνικά ο σκύλος του έτρεξε εναντίον του με έντονο αέρα.
Ο σαμουράι, ο οποίος ήταν καλά εκπαιδευμένος, τράβηξε το σπαθί του και μόλις ο σκύλος πήδηξε, έκοψε το κεφάλι του.
Ο σαμουράι δεν κατάλαβε γιατί ο πιστός σκύλος του ξαφνικά στράφηκε εναντίον του.
Στη συνέχεια, σήκωσε το κεφάλι του και είδε πως ένα φίδι, που ήταν σε κλαδί, πλησίαζε επικίνδυνα κοντά του.
Όταν οι σαμουράι συνειδητοποίησαν ότι ο σκύλος του προσπαθούσε να τον σώσει και να μην τον βλάψει, έκλαψε πικρά.
Τότε θυμήθηκε μια παλιά διδασκαλία από τον δάσκαλό του:
«Το νόημα μιας δράσης δεν είναι πάντα εύκολο να ερμηνευθεί.
Επομένως, πριν τραβήξετε το σπαθί σας, βεβαιωθείτε ότι αυτή είναι η μόνη σας επιλογή. "

Πηγή: Carlos Cristobal

Παρασκευή 23 Οκτωβρίου 2020

«Το Μεγάλο Αποτέλεσμα». Takuan Soho

 
 

 
ΤΟ "ΜΕΓΑΛΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ"

«Όσοι υπερέχουν στις πολεμικές τέχνες
 δεν παλεύουν για να 
κερδίσουν ή να χάσουν, δεν νοιάζονται 
για εκείνους που 
είναι ισχυροί ή που είναι αδύναμοι,
 δεν κάνουν ένα βήμα 
μπροστά και δεν κάνουν ένα βήμα πίσω. 
Ο εχθρός δεν με παρατηρεί ούτε
 τον παρατηρώ.
Διεισδύοντας σε ένα μέρος όπου ο ουρανός
 και η γη δεν έχουν ακόμη χωριστεί,
 όπου το Γιν και το Γιανγκ δεν έχουν 
φτάσει ακόμη, έχω το Μεγάλο Αποτέλεσμα ».

(Takuan Soho, 1573-1645)

—————————————
Πίσω από λίγες λέξεις, μερικές φορές
 κρύβονται βαθιές 
και πολύπλοκες αλήθειες. Ιδιαίτερα
 γεμάτο νοήματα, και όχι μόνο πολεμικά,
είναι ο αφορισμός που αναφέρουμε και
 ο οποίος δεν μπορεί να εκτιμηθεί εάν 
διαβαστεί επιφανειακά.

Πρώτα απ 'όλα, πρέπει να ειπωθεί ότι 
ο Takuhan Soho δεν ήταν άνθρωπος των 
όπλων, 
αλλά μοναχός Zen και ήταν ο πνευματικός 
δάσκαλος του Miyamoto Musashi,
του πιο διάσημου σαμουράι όλων των εποχών.
 Μεταξύ των γραπτών του υπάρχει επίσης
 ένα σημαντικό έργο αφιερωμένο 
στην τέχνη του σπαθιού 
(Fudōchi shinmyōroku, δηλαδή:
 "Η Μυστική Μαρτυρία της Αμετάβλητης
 Σοφίας",
 από το οποίο λαμβάνεται το σύντομο
 κείμενο που αναφέρεται εδώ.

Για καθεμία από τις λέξεις που
 εξέφρασε ο Takuan στον αφορισμό, 
εκατό δεν θα ήταν αρκετές για να 
δώσουν κάποια εξήγηση, και
 σε κάθε περίπτωση,
 σίγουρα θα τον κάνουμε κακό, γιατί
 η προσπάθεια να εξηγήσει τον Zen με 
λόγια είναι σαν να θέλεις
 να πιάσεις τον αέρα με ένα δίχτυ
 για πεταλούδες. Ωστόσο, ας κάνουμε
 μια προσπάθεια που,
 κατά κάποιο τρόπο, μπορεί να είναι
 χρήσιμη για μεγαλύτερη κατανόηση.
«οΠοιος υπερέχει στις πολεμικές τέχνες» 
είναι «Δάσκαλος», 
επομένως δεν συνειδητοποίησε τον εαυτό
 του με την εξειδίκευση του 
ξιφομάχου, αλλά, μέσω της τελειότητας
 που επιτεύχθηκε στην τέχνη του
 σπαθιού, έφτασε στο «ξύπνημα».
 Κατά συνέπεια, ό, τι κάνει, το κάνει
 με ένα «άδειο» μυαλό, 
με γαλήνια απόσπαση, με καθαρή αφοσίωση,
 με μέγιστη συγκέντρωση,
 αντιλαμβανόμενη την εσωτερική ουσία
 της «Πραγματικότητας».
Σε ό, τι κάνει, και ακόμη και όταν
 παλεύει, ο «Δάσκαλος» 
δεν διασταυρώνεται καθόλου από την 
ιδέα του «αποτελέσματος»
 (Mushotoku: ενεργώντας αποφασιστικά 
αλλά χωρίς να σκεφτούμε τον σκοπό, 
χωρίς να περιμένουμε «επιστροφή»
 ή «ανταμοιβή»).
 Επομένως, εάν αναγκαστεί να πολεμήσει
το κάνει χωρίς δισταγμό,\
 ούτε λαχτάρα νίκης ούτε φόβο ήττας.
 δεν νοιάζεται καν ποιος πολεμά. 
δεν τον νοιάζει αν ο αντίπαλός του 
είναι ισχυρός ή αδύναμος, 
διάσημος ή άγνωστος.
«Δεν προχωρά», γιατί δεν κάνει ποτέ
 την πρώτη κίνηση 
(σύμφωνα με την ταοϊστική αρχή, 
υποστηριζόμενη επίσης από τον Ζεν, του WuWei:
 καμία ενέργεια ή «αβίαστη δράση»
Δεν «υποχωρεί» επειδή είναι ανυπόμονος
 ενόψει του κινδύνου.
Επομένως, δεν προάγει την αντιπαράθεση,
 αλλά δεν την ξεφεύγει.
 Η συμπεριφορά του είναι ακόμη
 και σε κάποιον που δεν βλέπει 
εχθρό μπροστά του 
και, κατά συνέπεια, 
ξεφεύγει από την πλήρη αντίληψη του εχθρού.

Η αναφορά στο «μέρος όπου 
ο ουρανός και η γη δεν χωρίζονται,
 όπου δεν έχουν φτάσει ο Γιν και ο Γιανγκ» 
είναι μια διδακτική και «κοσμολογική»
 αναφορά: στην Ανατολή πιστεύεται ότι, 
πριν από τη γέννηση του Σύμπαντος,
 ορισμένοι » αδιαφοροποίητα "(Wuji); 
τη στιγμή κατά την οποία αυτή η 
ενέργεια
 διαφοροποιήθηκε (οι επιστήμονες μας 
θα έλεγαν αυτή τη στιγμή Big Bang), 
δημιουργήθηκαν οι δύο αρχές, 
αντίθετες και συμπληρωματικές,
 οι οποίες ονομάζονται Γιν και Γιανγκ 
(μαζί σχηματίζουν το «Τάιτζι»,
 κατανοητό ως «υπέρτατη αρχή») ").
Ο Γιν και ο Γιανγκ δημιούργησαν 
τον Παράδεισο και τη Γη, 
τον άνδρα και γυναίκα,
 ζεστό και κρύο ...
 εν συντομία, η «διαφοροποίηση» 
μεταξύ πραγμάτων και φαινομένων.
Ωστόσο, ο «Κύριος» αντιλαμβάνεται
 την Ενότητα του Πραγματικού, πέρα ​​από οποιαδήποτε
 φαινομενολογική εμφάνιση. Κατάλαβε ότι 
 
Αυτός και ο Εχθρός είναι… το ίδιο πράγμα, 
είναι μέρος μιας «ΕΝΑ» πραγματικότητας.
 Και είναι ακριβώς αυτή η αντίληψη, 
αυτή η ικανότητα να διεισδύσει στο όραμα
 μιας Πραγματικότητας πριν από 
οποιαδήποτε διαίρεση και αντιπολίτευση, 
η οποία μπορεί να οδηγήσει έναν «Δάσκαλο» 
σε αυτό που ο Takuhan αποκαλεί
 «Το Μεγάλο Αποτέλεσμα».

Κυριακή 11 Οκτωβρίου 2020

Οι συμβουλές ενός γέροντα διαβόλου σε έναν νεότερο

..Ένας νεαρός προς τον διάβολο: - Πώς κατάφερες να στείλεις στην κόλαση τόσες ψυχές;

Ο διάβολος:

– Μέσο του φόβου!

Ο νεαρός:

– Μπράβο! Και τι φοβόντουσαν; Πολεμούς; Πείνα;

Ο διάβολος:

– Όχι… Μια αρρώστια!

Ο νεαρός:

– Δεν αρρώστησαν; Δεν πέθαιναν; Δεν υπήρχε γιατρειά;

Ο διάβολος:

-….. αρρώστησαν. Πέθαναν. Υπήρχε γιατρειά…

Ο νεαρός:

– Δεν καταλαβαίνω…

Ο διάβολος:

– Πίστεψαν, καταλάθος, ότι το μοναδικό πράγμα που πρέπει να κρατήσουν με κάθε κόστος είναι η ΖΩΗ!!!

Σταματήσαν να αγκαλιάζονται… Σταματήσαν να χαιρετάει ο ένας τον άλλον!!! Παράτησαν όλες της ανθρώπινες επαφές…. Αφήσαν οτιδήποτε ήταν ανθρώπινο! Έμειναν χωρίς χρήματα. Έχασαν την δουλειά τους. Επέλεξαν όμως να φοβούνται για την ζωή τους ακόμα κι αν δεν είχαν ψωμί να φάνε. Πίστεψαν ότι άκουσαν, διάβασαν εφημερίδες και πίστεψαν τυφλά ότι διάβασαν. Παράτησαν την ελευθερία. Δεν έφυγαν ξανά από το σπίτι. Δεν πήγαν πουθενά. Δεν επισκέφθηκαν ποτέ ξανά φίλους και συγγενείς. Όλος ο κόσμος μετατράπηκε σε μια τεράστια φυλακή με εθελοντές κατάδικους.

Δέχτηκαν τα πάντα!!! Όλα αυτά για να επιβιώσουν μια ακόμα μίζερη ημέρα….

Δεν έζησαν, πέθαιναν κάθε μέρα!

Ήταν πολύ εύκολο να πάρω την μίζερη ψυχή τους...#

C. S. Lewis - "Οι συμβουλές ενός γέροντα διαβόλου σε έναν νεότερο" - Βιβλίο γραμμένο το 1941.
 

Δευτέρα 5 Οκτωβρίου 2020

Κώστας Χατζηχρήστος, ο δάσκαλος του αυτοσχεδιασμού

 

Ρίχτους εσύ που είσαι και ζόρικος". Τι συνέβη όταν ο στρατιώτης Κώστας  Χατζηχρήστος αρνήθηκε να εκτελέσει την εντολή του λοχαγού του να  πυροβολήσει δύο Ιταλούς στο έπος του 40 - ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥΚώστας Χατζηχρήστος: Ο ηθοποιός γεννήθηκε το 1921 στη Θεσσαλονίκη και ήταν παιδί πολύτεκνης οικογένειας με καταγωγή από την Κωνσταντινούπολη. Από πολύ μικρός ήθελε να ασχοληθεί με επαγγέλματα που είχαν στολή. Συγκεκριμένα μόλις ολοκλήρωσε το σχολείο κατατάχθηκε σε στρατιωτική σχολή. Όταν όμως αποφοίτησε κλήθηκε να αντιμετωπίσει έναν από τους μεγαλύτερος φόβους κάθε ανθρώπου, τον πόλεμο και ειδικότερα τον β’ παγκόσμιο πόλεμο στον οποίο και πολέμησε στο αλβανικό μέτωπο.

Ένα βράδυ του 1943 έγινε στόχος Γερμανών, για να τους ξεφύγει κατέφυγε σε ένα θέατρο, δεν κρύφτηκε όμως ανάμεσα στους θεατές, αλλά ανέβηκε στην σκηνή όπου και ξεκίνησε να αυτοσχεδιάζει. Από εκείνη τη νύχτα αντιλήφθηκε ότι δεν τον ενδιαφέρει η στρατιωτική καριέρα αλλά το θέατρο. Όπως είχε πει και ο ίδιος δεν μπορούσε να αποδεχτεί το γεγονός ότι θα δέχεται διαταγές και όταν είχε ήδη υποβάλει όλα τα απαραίτητα έντυπα για να περάσει στη μονιμοποίηση του τότε τα παράτησε.Ο Κώστας Χατζηχρήστος ξεκίνησε να μπαίνει στο χώρο της υποκριτικής από τις περιοδείες, μετά από καιρό έφτασε και στην Αθήνα όπου γνώρισε την Κούλα Νικολαΐδου, η οποία και τον προώθησε δίνοντας του ευκαιρία να παίζει σε παραστάσεις στο θέατρο Βέρντεν. Στην αρχή υποδύθηκε τον «Βλάχο» τον γνωστό Θύμιο Βλαχοβελέτζα, ένας ρόλος που απογείωσε την καριέρα του. Έπειτα συμμετείχε στην ταινία «Γκόλφω» και σιγά – σιγά άρχισε να γίνεται πόλος έλξης πολλών παραγωγών για να τον εντάξουν στις ταινίες τους.

Εισήχθη και πάλι στο Ιατρικό Κέντρο ο Κώστας Χατζηχρήστος | in.gr 

Άσσος στους αυτοσχεδιασμούς

Η απίστευτη ικανότητα του Χατζηχρήστου στους αυτοσχεδιασμούς τον έκανε ακόμα πιο περιζήτητο στα σαλόνια της υποκριτικής. Οι ατάκες του, που συχνά δημιουργούσε και «πετούσε» πάνω στη σκηνή, υπερείχαν του κειμένου και σχεδόν πάντα οι σκηνοθέτες τις κρατούσαν. Μάλιστα σε συνέντευξή του είχε αναφερθεί στο ταλέντο που διέθετε με τις πρόσθετες ατάκες λέγοντας ότι ήταν πολύ λίγα τα κείμενα που τα έλεγε ακριβώς όπως ήταν γραμμένα. Όταν έπαιζε στο θέατρο τον ¨Μπακαλόγατο» οδηγήθηκε σε μια νέα ατάκα λόγω λάθους του φροντιστή. Όταν μια πελάτισσα, που την υποδύονταν τότε η Έλσα Ρίζου, πήγε στο μπακάλικο για φακές, ο φροντιστής είχε ξεχάσει να βάλει στη σκηνή το σακί με τις φακές και τότε εντελώς αυθόρμητα ο Αυλωνίτης, που συμμετείχε στην παράσταση, ρωτάει «τι έγιναν οι φακές;», με τον Χατζηχρήστο να του απαντάει «τι να γίνουν οι φακές, δε φταίνε οι φακές, τα μαμούνια φταίνε. Πήρε ένα μαμούνι από μια φακή στον ώμο και από εδώ πάνε και οι άλλοι και πήραν την κατηφόρα και άντε τώρα να προλάβεις στην κατηφόρα τις φακές» και οι θεατές ξέσπασαν σε ασταμάτητα γέλια. Από τότε αυτή η εκπληκτική ατάκα καθιερώθηκε.

Κώστας Χατζηχρήστος / Kostas Xatzixristos - Δημοσιεύσεις | Facebook 

Το περιστατικό με το τηλεφώνημα στο καμαρίνι

Η σπουδαία ελληνίδα ηθοποιός Άννα Φόνσου είχε αναφερθεί σε ένα περιστατικό με τον Κώστα Χατζηχρήστο που μόνο με χιούμορ μπορούσε να αντιμετωπιστεί: «Θυμάμαι μια φορά με είχε κρεμάσει στη σκηνή, ήμουν με τον Παπαγιαννόπουλο στη σκηνή, και τον είχαν ζητήσει στο τηλέφωνο που είχε στο καμαρίνι. Μιλούσε ένα τέταρτο στο τηλέφωνο και μου έκανε νόημα να συνεχίσουμε να μιλάμε. Κοντεύαμε να τρελαθούμε εμείς και μπήκε και είπε στον κόσμο «συγγνώμη αλλά μιλούσα στο τηλέφωνο» και όπως ήταν λογικό όσοι παρακολουθούσαν την παράσταση χειροκροτούσαν και γελούσαν με το εξαιρετικό χιούμορ του.

 Αφιέρωμα στον πιο σημαντικό κωμικό του παλιού Ελληνικού κινηματογράφου τον Κώστα  Χατζηχρήστο | People News

Το χαστούκι στον Βέγγο

Μία από τις ταινίες του Χατζηχρήστου που θα του μείνει αξέχαστη είναι ο «Ηλίας του 16ου», στην οποία μας αποκάλυψε όσα έγιναν στη σκηνή με το χαστούκι: «Σκηνοθέτη είχαμε τον Αλέκο Σακελλάριο και οπερατέρ το φίλο μου Ντίνο Κατσουρίδη. Θυμάμαι σε αυτή την ταινία τα βάσανα που πέρασε ο Θανάσης εξαιτίας μιας σκηνής του έργου που έπρεπε να φάει ένα χαστούκι… Νομίζω πως ο Θανάσης είναι ένας πολύ μεγάλος ηθοποιός με τεράστια επιμονή και υπομονή. Ήταν λοιπόν η σκηνή που εγώ έπαιζα έναν ψευτοαστυφύλακα κι ο Βέγγος έναν φουκαριάρη κακοποιό. Ήταν η σκηνή που έβγαλε και το περισσότερο γέλιο, αλλά και αυτή που ταλαιπώρησε τον μεγάλο μας ηθοποιό. Τον αρπάζω από το γιακά τον Βέγγο και αρχίζω τα χαστούκια, όπως έλεγε το σενάριο. Το πρόβλημα άρχισε όταν έπεσε το πρώτο χαστούκι. Τότε ο Βέγγος από τη δύναμη έφυγε από την κινηματογραφική μηχανή. Αρχίσαμε ξανά. Πάλι έφυγε από τη μηχανή. Φαπ. Μανούλα! Και άντε από την αρχή, φαπ. Μανούλα.

Περίμενε κάθε λίγο και λιγάκι μετά από το χαστούκι όλο το συνεργείο και ο σκηνοθέτης και σεναριογράφος της ταινίας Αλέκος Σακελλάριος πότε θα συνέλθει ο Βέγγος από το χαστούκι. Με τη συναίνεση του Βέγγου τα χαστούκια έπρεπε να είναι αληθινά. Στο μεταξύ η ώρα περνούσε και η σκηνή δεν τέλειωνε. Άσε που αρχίσαμε να μακιγιάρουμε το Θανάση γιατί το μάγουλό του είχε κατακοκκινίσει από τα χαστούκια. Δεν θα το πιστέψετε αλλά έτσι με το χαστούκι φάγαμε ολόκληρη ημέρα. Και επιτέλους ένα από τα χαστούκια ήταν πετυχημένο…».

Κώστας Χατζηχρήστος Ο θρυλικός μας «μπακαλόγατος» !!! | Politikanet.gr 

Οι πέντε γάμοι του γυναικοκατακτητή

Ο Χατζηχρήστος ήταν από τους ανθρώπους που του άρεσε πολύ το γυναικείο φύλο, άλλωστε αυτό στηρίζεται και στο γεγονός των πέντε γάμων που πραγματοποίησε. Ο ίδιος σε συνέντευξη του μάλιστα είχε δηλώσει ότι το παν για να κατακτήσεις μια γυναίκα είναι το παραμύθι. «Το παν για μια γυναίκα είναι το παραμύθι. Η γυναίκα θέλει να νιώθει ότι συνάντησε το βασιλόπουλο που θα την κάνει βασίλισσα. Το μόνο που μένει στον άνδρα που δεν είναι πρίγκιπας, να την πείσει ότι είναι. Κομμάτι δύσκολο, αλλά που και που σου πετυχαίνει αν προσπαθήσεις».

Ο ηθοποιός έκανε τον πρώτο του γάμο στη Βόρεια Ελλάδα την περίοδο της κατοχής με τη Νίτσα, ένα κορίτσι με καταγωγή από τη Νάουσα. Ο γάμος τους κράτησε αρκετά χρόνια μέχρι που ήρθαν στην Αθήνα και τότε μπήκε στη ζωή του ηθοποιού η Μαίρη Νικολαϊδου, η αδερφή της Κούλας Νικολαϊδου (που όπως είπαμε και παραπάνω ήταν η γυναίκα που το έβαλε στο θέατρο), με την οποία παντρεύτηκε και απέκτησαν μια κόρη την Τέτα.

Το 1952 πορεύθηκε μόνος του με δικό του θίασο και ενώ ήταν παντρεμένος, έβαλε στη ζωή του την ηθοποιό Καίτη Ντιριντάουα, με την οποία και συνεργάστηκαν. Μετά από μια παράσταση ο Χατζηχρήστος της εξομολογήθηκε τον έρωτά του και της ζήτησε να βγουν για φαγητό, εκείνη δέχτηκε και έτσι δημιούργησαν δεσμό. Ο κωμικός πήρε το δεύτερο διαζύγιο του και το 1959 παντρεύτηκε την ηθοποιό. Ο γάμος κράτησε 16 ολόκληρα χρόνια, μαζί της απέκτησε ακόμα μια κόρη, όμως η Ντιριντάουα μη μπορώντας να δεχτεί τις απιστίες του ηθοποιού του ζήτησε διαζύγιο το 1975. Ο Χατζηχρήστος παντρεύτηκε για τέταρτη φορά την Ελένη Πανταζή, η οποία πέθανε ξαφνικά στα 42 της και έκανε και πέμπτο γάμο, ο οποίος κράτησε μέχρι τη στιγμή που έφυγε και εκείνος από τη ζωή στις 3 Οκτωβρίου του 2001 στα 80 του χρόνια από λοίμωξη του αναπνευστικού.  

Η οικονομική καταστροφή του κωμικού

Ο Κώστας Χατζηχρήστος τα τελευταία 20 χρόνια της ζωής του ήρθε αντιμέτωπος με την οικονομική καταστροφή. Ήταν το διάστημα που επένδυε σε μεγάλες θεατρικές παραγωγές με αποτέλεσμα να επέλθει το οικονομικό αδιέξοδο. Ο ηθοποιός είχε δηλώσει τότε: «Πρέπει να μάθει όλος ο κόσμος κάτι που ίσως δεν ξέρει. Ότι εγώ δεν παίρνω ούτε μία δραχμή παρόλο που οι ταινίες μου είναι σε συνεχή προβολή. Και έφτασε στο σημείο μέσα σε μία βδομάδα να παιχτούν τρεις ταινίες μου μαζεμένες. Δεν ξέρω ποιοι είναι αυτοί οι κύριοι και κονομάνε, αλλά πάντως είναι άδικο για ‘μένα. Ο κόσμος μπορεί βλέποντας τις ταινίες μου να νομίζει ότι ο Χατζηχρήστος τα κονομάει χοντρά. Λάθος. Άλλοι τα κονομάνε και όχι εγώ. Και γι’ αυτό εκφράζω κάποιο παράπονο γι’ αυτή τη μεταχείριση. Τέλος πάντων. Μιλήσαμε για επιτυχημένες ταινίες και ήρθε η ώρα να μιλήσουμε για αποτυχημένες ταινίες που με έβαλαν μέσα οικονομικά με τα τσαρούχια. Βλέπεις και οι δουλειές έχουν ρίσκα και εγώ πάντα ρισκάριζα. Και κάτι άλλο: εγώ είχα το ψώνιο να θέλω να ‘μαι παραγωγός, σκηνοθέτης και πρωταγωνιστής. Λοιπόν κάνω μια ταινία με τον τίτλο «Ο ταχυδρόμος προχωράει» και ελαφρώς καταστρέφομαι οικονομικά. Δηλαδή τι ελαφρώς, που μου άλλαξε τα φώτα. Η ταινία πήγε πάτος. Δεν ήμουν κανένας αληταράς, ούτε χαρτοπαίχτης που τα ‘παιζα και τ’ άφηνα νηστικά, ούτε ιππόδρομο ούτε τίποτα. Τώρα πώς τα έτρωγα; Μη ρωτάτε. Πάντως ένα είναι σίγουρο ότι δεν τα ‘φαγα τα λεφτά μόνος μου. Πάντα με συνεργάτες, φίλους και γνωστούς. Ποτέ μόνος μου. Αλλά τα πιο χοντρά λεφτά χαθήκανε σε δουλειές θεατρικές και κινηματογραφικές. Και όσοι ξέρουν απ’ αυτά, με καταλαβαίνουν πιο πολύ. Πάντως ποτέ δεν δείλιασα και πάντα ρίσκαρα. Κι εκείνη την εποχή το χρήμα ήταν χρήμα. Το μόνο που κατορθώσαμε εγώ και το αδελφάκι μου, ο Δήμος, ήταν να φτιάξουμε ένα θέατρο που την εποχή που το πήραμε ήταν ένα παλιό υπόγειο σε κακά χάλια. Όπως όλοι οι άνθρωποι έτσι και εγώ έκανα τα λάθη μου, αλλά με αδίκησαν. Ειδικά στους καλλιτεχνικούς κύκλους η κακία, η ζήλια και ο παραγκωνισμός είναι συνηθισμένο φαινόμενο. Πρέπει να έχεις σιδερένια νεύρα και ταλέντο. Θα ήμουν όμως αχάριστος αν πω ότι δεν είδα μεγάλη δόξα και ότι δεν κονόμησα λεφτά. Μέσα από την Τέχνη τακτοποίησα τα παιδιά μου και τη δεύτερη γυναίκα μου την Ντιριντάουα. Το θέατρο και ο κινηματογράφος μου άφησαν μια γεύση σαν πικρό μέλι. Μαζί με τις χαρές γεύτηκα και την πίκρα». Το πρώτο εγκεφαλικό επι σκηνής

Ο ηθοποιός το 1964 ανέβασε την επιθεώρηση «Παριζιάνα» στο ΠΑΡΚ, μια πανάκριβη παραγωγή με αυτοκίνητα στη σκηνή, μπαλέτα και αρκετούς ηθοποιούς. Ήταν μια παραγωγή που απασχολούσε συνολικά 118 άτομα. Η τότε γυναίκα του, η Ντιριντάουα, είχε προειδοποιήσει τον Χατζηχρήστο πως τα νούμερα δεν βγαίνουν και πως ακόμα και αν το θέατρο είναι γεμάτο καθημερινά, θα έχανε ημερησίως 38.000 δραχμές. Έτσι προχώρησε σε αύξηση του εισιτηρίου αλλά υποχρέωσε τους άντρες να προσέρχονται στο θέατρο με γραβάτα κάτι που δεν ήταν αρεστό. Στη αρχή η παράσταση κινούνταν καλά οικονομικά, όταν όμως ανέβηκε μια επιθεώρηση στο Μετροπόλιταν άρχισε να χάνει τους θεατές της και τελικά οδήγησε στην χρεοκοπία τον Χατζηχρήστο. Τότε ήταν που ο κωμικός έπαθε εγκεφαλικό πάνω στη σκηνή.

ΚΩΣΤΑΣ ΧΑΤΖΗΧΡΗΣΤΟΣ | Asist.gr 

Η εξίσου μεγάλη του πορεία στον κινηματογράφο

Ο πορεία του στον κινηματογράφο δεν θα μπορούσε να χαρακτηριστεί μικρή, ο ηθοποιός έχει περισσότερες από 100 ταινίες στο ενεργητικό του. Ο ίδιος υπήρξε παραγωγός τριών μεγάλων ταινιών και ήταν σκηνοθέτης άλλων οκτώ. Την πρώτη του εμφάνιση την έκανε το 1952 στην κωμωδία των Ασημακόπουλου – Τσιφόρου «Ο Πύργος των Ιπποτών» και πολύ γρήγορα καθιερώθηκε ως ένας απ’ τους δημοφιλέστερους κωμικούς της μεγάλης οθόνης με το χαρακτήρα του «Θύμιου», ενός κουτοπόνηρου επαρχιώτη που φτάνει στην Αθήνα για να μπερδέψει τους πρωτευουσιάνους με τη χωριάτικη νοοτροπία του. Ακολούθησαν μεγάλες κινηματογραφικές επιτυχίες, πολλές από τις οποίες ήταν μεταφορά από το θέατρο: «Τα Κωθώνια του Συντάγματος» (1956), «Οι Τρεις Ντετέκτιβ» (1957), «Τσαρούχι, Πιστόλι, Παπιγιόν» (1957), «Γερακίνα» (1958), «Διακοπές στην Κολοπετινίτσα» (1959), «Να Ζήσουν τα Φτωχόπαιδα» (1959), «Ο Ηλίας του 16ου» (1959), «Λαός και Κολωνάκι» (1959), «Ο Θύμιος τα ’χει Τετρακόσια» (1960), «Μακρυκωσταίοι και Κοντογιώργηδες» (1960), «Ο Δήμος από τα Τρίκαλα» (1962), «Ο κύριος Πτέραρχος» (1963) και «Της Κακομοίρας» (1963).

 

Φιλμογραφία

  • Ο πύργος των ιπποτών (1952)
  • Νύχτες της Αθήνας (1954)
  • Τρεις δραπέτες του φρενοκομείου (1954)
  • Γκόλφω (1955)
  • Ο αγαπητικός της βοσκοπούλας (1955)
  • Πιάσαμε την καλή (1955)
  • Τα τρία μωρά (1955)
  • Δολλάρια και όνειρα (1956)
  • Κυνηγώντας τον έρωτα (1956)
  • Ποιος θα πληρώσει το μάρμαρο (1956)
  • Τρία κοθώνια του Συντάγματος (1956)
  • Τρακαδόροι της Αθήνας (1956)
  • Τσαρούχι πιστόλι παπιγιόν (1956)
  • Μανούλα θέλω να ζήσεις (1957)
  • Μαρία Πενταγιώτισσα (1957)
  • Ο θείος της Βιολέττας (1957)
  • Τα τρία παιδιά βολιώτικα (1957)
  • Τζιπ περίπτερο και αγάπη (1957)
  • Τρεις ντεντέκτιβς (1957)
  • Γερακίνα (1958)
  • Ο κόμης Χατζηχρήστος (1958)
  • Έρωτας... με δόσεις (1959)
  • Διακοπές στην Κολοπετινίτσα (1959)
  • Δράκουλας και Σία (1959)
  • Η Λίζα τόσκασε (1959)
  • Κρυστάλλω (1959)
  • Λαός και Κολωνάκι (1959)
  • Να ζήσουν τα φτωχόπαιδα (1959)
  • Ο Ηλίας του 16ου (1959)
  • Ο Θύμιος τάκανε θάλασσα (1959)
  • Σαρακατσάνισσα (1959)
  • Αντίο ζωή (1960)
  • Μακρυκωσταίοι και Κοντογιώργηδες (1960)
  • Ο Θύμιος τα 'χει τετρακόσια (1960)
  • Τα ντερβισόπαιδα (1960)
  • Καπετάνιος για κλάματα (1961)
  • Ο σκληρός άντρας (1961)
  • Παιδί της πιάτσας (1961)
  • Το έξυπνο πουλί (1961)
  • Η Αθήνα τη νύχτα (1962)
  • Ο Δήμος από τα Τρίκαλα (1962)
  • Ο Μιχαλιός του 14ου συντάγματος (1962)
  • Ο ταξιτζής (1962)
  • Πεζοδρόμιο (1962)
  • Ο Θύμιος στη χώρα του στριπτίζ (1963)
  • Ο ανηψιός μου ο Μανόλης (1963)
  • Ο καζανόβας (1963)
  • Ο κος πτέραρχος (1963)
  • Ο ταυρομάχος προχωρεί (1963)
  • Της κακομοίρας (1963)
  • Ένας ζόρικος δεκανέας (1964)
  • Η σωφερίνα (1964)
  • Ο θαλασσόλυκος (1964)
  • Ο παράς και ο φουκαράς (1964)
  • Οι κληρονόμοι (1964)
  • Όχι κύριε Τζόνσον (1965)
  • Πράκτορες 005 εναντίον χρυσοπόδαρου (1965)
  • Ένα καράβι Παπαδόπουλοι (1966)
  • Ο Μελέτης στην άμεσο δράση (1966)
  • Ο τετραπέρατος (1966)
  • Φως νερό τηλέφωνο...οικόπεδα με δόσεις (1966)
  • Σήκω χόρεψε συρτάκι (1967)
  • Η Αθήνα μετά τα μεσάνυχτα (1968)
  • Ο τυχεράκιας (1968)
  • Κακός ψυχρός κι ανάποδος (1969)
  • Ξύπνα κορόιδο… (1969)
  • Ο άνθρωπος που γύρισε από τα πιάτα (1969)
  • Ένα μπουζούκι αλλιώτικο από τ' άλλα (1970)
  • Ένας χίππυς με τσαρούχια (1970)
  • Ο απίθανος (1970)
  • Τι κάνει ο άνθρωπος για να ζήση (1970)
  • Θύμιος εναντίον Τσίτσιου (1971)
  • Η Αλίκη δικτάτωρ (1972)
  • Παράσταση για ένα ρόλο (1978)
  • Γυναίκες στα όπλα (1979)
  • Άγριες κότες (1981)
  • Αλέξανδρος και Αϊσέ (2001)

Βιντεοταινίες

  • Ο γιός του πάρτα όλα (1986)
  • Ένας πιλότος για πέταμα (1987)
  • Ένας μπάτσος με τσαρούχια (1988)
  • Και το πρώτο κλαρίνο (1988)
  • Οι κυβερνήσεις πέφτουνε αλλά τα πάμπερς μένουν (1989)

Τηλεοπτικές εμφανίσεις

  • Το παλιό το κατοστάρι (1974, ΥΕΝΕΔ)
  • Ο ταξιτζής: Ένας ταξιτζής από τ' αλώνια (1979, ΥΕΝΕΔ)
  • Δέκα μικροί Μήτσοι (1992, Mega)

Πηγή: https://www.sansimera.gr/biographies/56

© SanSimera.gr

Φιλμογραφία

  • Ο πύργος των ιπποτών (1952)
  • Νύχτες της Αθήνας (1954)
  • Τρεις δραπέτες του φρενοκομείου (1954)
  • Γκόλφω (1955)
  • Ο αγαπητικός της βοσκοπούλας (1955)
  • Πιάσαμε την καλή (1955)
  • Τα τρία μωρά (1955)
  • Δολλάρια και όνειρα (1956)
  • Κυνηγώντας τον έρωτα (1956)
  • Ποιος θα πληρώσει το μάρμαρο (1956)
  • Τρία κοθώνια του Συντάγματος (1956)
  • Τρακαδόροι της Αθήνας (1956)
  • Τσαρούχι πιστόλι παπιγιόν (1956)
  • Μανούλα θέλω να ζήσεις (1957)
  • Μαρία Πενταγιώτισσα (1957)
  • Ο θείος της Βιολέττας (1957)
  • Τα τρία παιδιά βολιώτικα (1957)
  • Τζιπ περίπτερο και αγάπη (1957)
  • Τρεις ντεντέκτιβς (1957)
  • Γερακίνα (1958)
  • Ο κόμης Χατζηχρήστος (1958)
  • Έρωτας... με δόσεις (1959)
  • Διακοπές στην Κολοπετινίτσα (1959)
  • Δράκουλας και Σία (1959)
  • Η Λίζα τόσκασε (1959)
  • Κρυστάλλω (1959)
  • Λαός και Κολωνάκι (1959)
  • Να ζήσουν τα φτωχόπαιδα (1959)
  • Ο Ηλίας του 16ου (1959)
  • Ο Θύμιος τάκανε θάλασσα (1959)
  • Σαρακατσάνισσα (1959)
  • Αντίο ζωή (1960)
  • Μακρυκωσταίοι και Κοντογιώργηδες (1960)
  • Ο Θύμιος τα 'χει τετρακόσια (1960)
  • Τα ντερβισόπαιδα (1960)
  • Καπετάνιος για κλάματα (1961)
  • Ο σκληρός άντρας (1961)
  • Παιδί της πιάτσας (1961)
  • Το έξυπνο πουλί (1961)
  • Η Αθήνα τη νύχτα (1962)
  • Ο Δήμος από τα Τρίκαλα (1962)
  • Ο Μιχαλιός του 14ου συντάγματος (1962)
  • Ο ταξιτζής (1962)
  • Πεζοδρόμιο (1962)
  • Ο Θύμιος στη χώρα του στριπτίζ (1963)
  • Ο ανηψιός μου ο Μανόλης (1963)
  • Ο καζανόβας (1963)
  • Ο κος πτέραρχος (1963)
  • Ο ταυρομάχος προχωρεί (1963)
  • Της κακομοίρας (1963)
  • Ένας ζόρικος δεκανέας (1964)
  • Η σωφερίνα (1964)
  • Ο θαλασσόλυκος (1964)
  • Ο παράς και ο φουκαράς (1964)
  • Οι κληρονόμοι (1964)
  • Όχι κύριε Τζόνσον (1965)
  • Πράκτορες 005 εναντίον χρυσοπόδαρου (1965)
  • Ένα καράβι Παπαδόπουλοι (1966)
  • Ο Μελέτης στην άμεσο δράση (1966)
  • Ο τετραπέρατος (1966)
  • Φως νερό τηλέφωνο...οικόπεδα με δόσεις (1966)
  • Σήκω χόρεψε συρτάκι (1967)
  • Η Αθήνα μετά τα μεσάνυχτα (1968)
  • Ο τυχεράκιας (1968)
  • Κακός ψυχρός κι ανάποδος (1969)
  • Ξύπνα κορόιδο… (1969)
  • Ο άνθρωπος που γύρισε από τα πιάτα (1969)
  • Ένα μπουζούκι αλλιώτικο από τ' άλλα (1970)
  • Ένας χίππυς με τσαρούχια (1970)
  • Ο απίθανος (1970)
  • Τι κάνει ο άνθρωπος για να ζήση (1970)
  • Θύμιος εναντίον Τσίτσιου (1971)
  • Η Αλίκη δικτάτωρ (1972)
  • Παράσταση για ένα ρόλο (1978)
  • Γυναίκες στα όπλα (1979)
  • Άγριες κότες (1981)
  • Αλέξανδρος και Αϊσέ (2001)

Βιντεοταινίες

  • Ο γιός του πάρτα όλα (1986)
  • Ένας πιλότος για πέταμα (1987)
  • Ένας μπάτσος με τσαρούχια (1988)
  • Και το πρώτο κλαρίνο (1988)
  • Οι κυβερνήσεις πέφτουνε αλλά τα πάμπερς μένουν (1989)

Τηλεοπτικές εμφανίσεις

  • Το παλιό το κατοστάρι (1974, ΥΕΝΕΔ)
  • Ο ταξιτζής: Ένας ταξιτζής από τ' αλώνια (1979, ΥΕΝΕΔ)
  • Δέκα μικροί Μήτσοι (1992, Mega)

Πηγή: https://www.sansimera.gr/biographies/56

© SanSimera.gr