Gillian Lynne η χορογράφος

 Η Gillian είναι ένα κορίτσι επτά ετών που δεν μπορεί να παραμείνει καθιστή στο σχολείο. Σηκώνεται συνέχεια, αποσπάται η προσοχή της, πετάει με τις σκέψεις της και δεν μπορεί να παρακολουθήσει το μάθημα. Οι δάσκαλοί της ανησυχούν, την τιμωρούν, την μαλώνουν, επαινούν τις λίγες φορές που παρακολουθεί καθιστή τα μαθήματα, αλλά τελικά, η κατάσταση δεν αλλάζει. Η Gillian αδυνατεί να μείνει καθιστή και να παρακολουθήσει με προσοχή.

Η μητέρα της πιστεύει ότι δεν μπορεί να μην λάβει υπόψιν της τη συμπεριφορά της κόρης της. Γι’αυτό και όταν αυτή επιστρέφει στο σπίτι, την μαλώνει και την τιμωρεί. Λες και δεν έφταναν οι χαμηλοί βαθμοί, οι τιμωρίες και ο εξευτελισμός των συμμαθητών της στο σχολείο.

Κάποια ημέρα οι δάσκαλοι προσκαλούν τη μητέρα στο σχολείο. Η μητέρα, φανερά λυπημένη, πιάνει την κόρη της από το χέρι και πηγαίνει στο σχολείο. Οι δάσκαλοι τής μιλούν για μια διαταραχή που θεωρούν εμφανή στο μικρό κορίτσι. Επειδή η μικρή δεν παρουσιάζει υπερκινητικότητα, δεν θεωρούν υποχρεωτικό να της χορηγήσουν κάποια αγωγή.

Κατά τη διάρκεια της συνάντησης, φθάνει ένας μεγάλος σε ηλικία δάσκαλος που γνωρίζει την μικρή και την ιστορία της. Ζητάει λοιπόν από όλους τους δασκάλους, αλλά και από την μητέρα, να πάει με το μικρό κορίτσι στο δίπλα δωμάτιο, απ’όπου θα μπορούν όλοι να τη βλέπουν.

Ενώ κατευθύνεται προς το δωμάτιο, λέει στη Gillian ότι θα επιστρέψουν σύντομα, της βάζει μουσική να παίζει στο ράδιο και βγαίνει από το δωμάτιο. Η μικρή βρίσκεται μόνη της μέσα στο δωμάτιο και αρχίζει να χορεύει και να εκφράζεται μέσα από την καρδιά της, στους ήχους της μουσικής.

« Η Gillian δεν είναι άρρωστη, είναι απλά χορεύτρια!», λέει χαμογελώντας ο ηλικιωμένος καθηγητής μπροστά στους υπόλοιπους, που τον κοιτούν με έκπληξη, αλλά και συμπόνια. Προτείνει στη μητέρα της να την πάει σε μαθήματα χορού, αλλά και στους δασκάλους να την αφήνουν να χορεύει μια στο τόσο.

Όταν η μικρή επιστρέφει από το πρώτο της μάθημα χορού, λέει στη μητέρα της: «όλοι είναι σαν και εμένα, κανείς δεν μπορεί να παραμείνει καθιστός!».

Το 1981, έπειτα από μία επιτυχημένη καριέρα ως χορεύτρια, αφού άνοιξε τη δική της σχολή χορού και έλαβε διεθνή αναγνώριση για την τέχνη της, η Gillian lynne θα γίνει η χορογράφος του μιούζικαλ “Cats”.

Κείμενο, Προχωράμε

Απο την ομάδα μας εδώ https://www.facebook.com/groups/611062286391424/

Made in Greece: Το άδοξο τέλος του πρώτου ελληνικού τρακτέρ

 Made in Greece: Το άδοξο τέλος του πρώτου ελληνικού τρακτέρ με την αθάνατη μηχανή.

Αυτό το μοτέρ ήταν made in Greece. Ο τρόπος για να μπει λουκέτο όμως ήταν ακόμα πιο... ελληνικός

Τα προϊόντα που κατασκεύαζε τις παλαιότερες δεκαετίες η Ελλάδα, είτε στο βιοτεχνικό, είτε στο βιομηχανικό χώρο δεν είχαν σε μια ευρεία γκάμα να ζηλέψουν τίποτα από τα αντίστοιχα του εξωτερικού.

Σε αρκετές περιπτώσεις μάλιστα ήταν και ανώτερα σε ποιότητα. Μία από αυτές τις περιπτώσεις είναι οι ντιζελοκινητήρες της πάλαι ποτέ θρυλικής επιχείρησης «Μαλκότση». Ακόμα και πολλά χρόνια μετά υπάρχουν ακόμα τέτοιοι κινητήρες εν ζωή, κυρίως σε τρακτέρ, αλλά και σε καΐκια, αντλίες, όπου απευθύνονταν τα προϊόντα της εταιρίας.

Στον αγροτικό κόσμο το όνομα «Μαλκότση» είναι συνυφασμένο με τη φράση «σκυλί», δηλαδή την ποιότητα κατασκευής και αντοχής στο χρόνο. Έχουν περάσει περισσότερα από 60 χρόνια που η εταιρία τροφοδότησε για τελευταία φορά την ελληνική ύπαιθρο κι όμως στα χωράφια μας κυκλοφορούν ακόμα τέτοιες μηχανές.

Ο Σωκράτης Μαλκότσης είναι ιστορικά ο σημαντικότερος Έλληνας κατασκευαστής μηχανών. Αποφοίτησε το 1919 από το ΕΜΠ ως μηχανολόγος μηχανικός και ολοκλήρωσε τις σπουδές του στο Πολυτεχνείο της Λιέγης ένα χρόνο αργότερα. Έμεινε στο Βέλγιο, συγκεκριμένα στην Αμβέρσα, για να εργαστεί από το 1921 έως το ’24 στην εγκατάσταση κέντρων αυτόματης τηλεφωνίας και όταν επέστρεψε στην Ελλάδα άνοιξε τεχνικό γραφείο.

Στο χώρο των μηχανικών κατασκευών μπήκε το 1934, ιδρύοντας στην Πειραιά την «Τέχνικα Σ. Μαλκότσης Α.Ε. Γενικών και Τεχνικών Επιχειρήσεων», με κύριο μέτοχο την Τράπεζα Χίου. Κατά την περίοδο του πολέμου, το μηχανουργείο του Μαλκότση κατασκεύαζε βλήματα για το Βασιλικό Ναυτικό, σε συνεργασία με το Ελληνικό Πυριτιδοποιείο και το Καλυκοποιείο του Μποδοσάκη. Μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου η εταιρία αναπτύσσεται ραγδαία και γίνεται μία από τις πιο δυναμικές της Ελλάδας. Στην παραγωγή της τίθενται από εξαρτήματα για το σιδηροδρομικό δίκτυο, μέχρι μηχανουργικά δράπανα, ποτιστικές μηχανές και τελικά ένα ολοκληρωμένο ελληνικό τρακτέρ.

Ο προορισμός χρήσης των προϊόντων της επιχείρησης διευρυνόταν διαρκώς. Με χαμηλό κόστος κάλυπτε τις ανάγκες των αγροτικών αρδευτικών αντλιοστασίων, αλλά και την κίνηση των πολλών μικρών αλιευτικών σκαφών, τις βιοτεχνικές και άλλες συναφείς εφαρμογές με χαμηλό κόστος. Οι μηχανές Malkotsis βρήκαν τη χρήση σε ποικίλες βιομηχανικές εφαρμογές, ενώ τα πρότυπα μηχανών βαρκών έγιναν θρυλικά για την αξιοπιστία τους

Σε περίπου μια δεκαετία παρήχθησαν 30.000 κινητήρες 7 και 15 ΗΡ. Το εργοστάσιο του Μαλκότση εξελίχθηκε σε «σχολείο» μηχανολογικής εκπαίδευσης. Εργάσθηκαν σε αυτό εν δυνάμει καθηγητές του ΕΜΠ και άλλοι επιστήμονες που συμμετείχαν στα έργα των αντλιοστασίων της λίμνης Υλίκης για την υδροδότηση της Αθήνας.

Το αποκορύφωμα της επιτυχίας ήρθε με τη μηχανή ΕΜ (ή αλλιώς «Έλσα Μαλκότση»), ονομασία από τα αρχικά του ονόματος της κόρης του. Ο μονοκύλινδρος, κατακόρυφος, υδρόψυκτος πετρελαιοκινητήρας, ισχύος 10-12 ίππων, είναι ο «αθάνατος» της ελληνικής βιομηχανίας, καθώς σε αρκετές περιοχές της χώρας εξακολουθεί να λειτουργεί παραγωγικά ως σήμερα.

Ακολούθησε η τελειοποίηση του ομώνυμου τρακτέρ, που σχεδιάστηκε σε συνεργασία με μια βρετανική συμβουλευτική εταιρία. Λόγω χρηματοδοτικών και άλλων προβλημάτων όμως, όπως η πλήρης έλλειψη κρατικής υποστήριξης (βλέπε γραφειοκρατία), το νέο τρακτέρ παράχθηκε μόνο για μερικά έτη και δεν μπήκε ποτέ σε γραμμή μαζικής παραγωγής.

Η επόμενη τρικλοποδιά του κράτους ήταν και η χαριστική βολή. Ο Μαλκότσης έπεσε ουσιαστικά θύμα οικονομικού σαμποτάζ. Όταν το κράτος του ζήτησε να ανταποκριθεί σε μια μεγάλη παραγγελία 1.000 μηχανών για στρατιωτικά οχήματα προς την ΕΛΒΟ, αναγκάστηκε να προσφύγει σε δανεισμό από την Εθνική Τράπεζα. Ο Μαλκότσης παρέδωσε τις μηχανές, όμως το κράτος δεν τον πλήρωσε. Δεν δεχόταν ούτε συμψηφισμό με την Εθνική Τράπεζα, η οποία ζητούσε να τηρούνται κανονικά οι όροι του δανείου. Σε μια ελληνική πρωτοτυπία λουκέτου επιχείρησης αυτό που ακολούθησε ήταν η κατάσχεση!

Όταν η εταιρία έκλεισε ήταν ένα Κολοσσός για την εποχή με 3.000 εργαζομένους. Οι «αθάνατες» μηχανές της είχαν ως αποτέλεσμα να βγει μέχρι και η φήμη ότι αυτός ήταν ο λόγος χρεοκοπίας (από τη στιγμή που δεν υπήρχε ανάγκη για αντικατάστασή τους), φυσικά όμως δεν επρόκειτο περί αυτού.

Το τέλος της μεγαλύτερης βιομηχανίας μηχανών βαρέως τύπου που γνώρισε η Ελλάδα, σηματοδοτεί ουσιαστικά την έναρξη του σχεδίου καταστροφής του εθνικού κορμού της οικονομίας.

Θανάσης Μπαλανίκας

Ανθρωπότητας Επίλογος του Δαραδημου Νικόλαου

 

- Κόλαση απόψε...

- Η κόλαση μικρέ είναι μετά... Τώρα είναι μόνο το προσάναμμα...

- Τι εννοείς?

- Πιστεύεις ότι αυτή η ασύλληπτη απώλεια ζωτικής ενέργειας και ενεργοπληροφοριακού παλμού ΖΩΗΣ θα μείνει έτσι; Και δε σου μιλάω για το μικροκλίμα που θα αλλάξει ριζικά και θα μείνει έτσι τουλάχιστον για τα επόμενα 30 χρόνια... αλλά κάτι βαθύτερο!

Πιστεύεις ότι είναι μόνο το οξυγόνο; Το οικολογικό της υπόθεσης;

- Τι άλλο μπορεί να είναι δηλαδή;

- Η Σκιά του Θανάτου θα μείνει πολλά χρόνια εκεί και θα επηρεάζει το σκεπτικό, την ψυχολογία και τη συμπεριφορά των ανθρώπων. Η ψυχή τους θα μαυρίσει σαν τα αποκαΐδια και ο νούς τους θα σκοτισθεί. Θα γίνουν ακόμη πιο επιρρεπείς σε αυτοκαταστροφικές συμπεριφορές. Αποκόπτονται όλο και περισσότερο από τον Παλμό της Ζωής. Και αυτό ήδη φαίνεται στην καθημερινότητα.

- Θες να πεις ότι αυτή η καταστροφή θα επηρεάσει την ψυχολογία των ανθρώπων μελλοντικά;

- Δεν αναφέρομαι μόνο στην "ψυχολογία". Μιλάω για απώλεια του βιοηλεκτρισμού. Τα δέντρα και τα φυτά μετατρέπουν την ενέργεια του ήλιου σε βιοηλεκτρισμό και με αυτόν τροφοδοτούν όλους τους άλλους οργανισμούς. Ο yang ηλιακός ηλεκτρισμός εξισορροπείται από το yin της Γης. Το αποτέλεσμα είναι η βλάστηση και η πανίδα. Δεν έχεις προσέξει πόσο ηρεμείς όταν περπατάς στη φύση; Αυτό γίνεται διότι ενώνεσαι με τους πρωτογενείς παραγωγούς βιοηλεκτρισμού αρνητικών ιόντων που είναι τα φυτά. Με τα μάτια απορροφάς το πράσινο (κυρίως) χρώμα το οποίο αυξάνει την παραγωγή θεραπευτικών αντιφλεγμονωδών ουσιών. Με τα αυτιά σου ακούς τα πουλιά που κελαηδούν δηλαδή παράγουν συχνότητες ακουστικές που συνάδουν με τα κύματα άλφα του εγκεφάλου σου. Με τα γυμνά σου πόδια απορροφάς τα yin ηλεκτρόνια της Γης για να ανακουφίσουν την ένταση των yang ηλεκτρονίων του Ηλίου. Με τη μύτη σου έρχεσαι σε επαφή με τα αρώματα των λουλουδιών, ιδιαίτερα ισχυρές ηλεκτροχημικές ενώσεις που μετατρέπονται σε εξισορροπιστικά στοιχεία στο σώμα σου. Αυτό το πρόσεξε και ο Bach. Το δάσος όπως και η θάλασσα είναι Θεραπευτές. Χωρίς αυτούς του Θεραπευτές είσαι καταδικασμένος. Νομίζω στο μέλλον θα αυξηθούν τα ψυχοσωματικά και τα χρόνια ακόμα περισσότερο!

- Και τελικά πως τα καταστρέφουμε τα δάση; Πως;

- Η απάντηση είναι απλή. Γεννιόμαστε με τη δυνατότητα να γίνουμε άνθρωποι... αλλά όχι με την βεβαιότητα!

(Ανθρωπότητας Επίλογος)

Δαραδήμος Νικόλαος 

Κυτταρικός βιολόγος & Διατροφολόγος

 Κενό Δίκτυο