Παρασκευή 2 Οκτωβρίου 2015

ΤΖΕΛΑΛΑΝΤΙΝ ΡΟΥΜΙ - Ο ποιητης των Αγαπημενων



Ιστορικο

O Τζελαλαντιν Ρουμι το 1207 στην Περσια. Ενας απο τους κυριος εκπροσωπους του Σουφισμου στα 24 του κιολας χρονια ειναι ενας απο τους πιο αναγνωρισμενους θεολογους και ερμηνευτης του Κορανιου επισης Μαθηματικος και Αστρονομος. Το 1244 εμφανιζεται στην ζωη του Ρουμι ενας φιλοσοφος ο Σαμς για τον οποιο ειναι ελαχιστα πολυ γνωστα, ο Ρουμι παντως επηρεαστηκε παρα πολυ και οταν 2 χρονια μετα εξαφανιστηκε ο Ρουμι πεφτει σε μελαγχολια. Εμεινε 40 μερες σε κελι μονος του για να σκεφτει. Μετα απο αυτο
ο Ρουμι απο θεολογος γινεται ποιητης. Ξαφνικα ο Σαμς επιστρεφει αλλα οι ανθρωποι του Ρουμι ηταν εχρικη σε αυτην την επιστροφη.
Παρολα αυτα ο Ρουμι δεν εχει δρομο επιστροφης. Φημες αναφερουν οτι δυσαρεστημενοι μαθητες του Ρουμι δολοφονησαν τον Σαμς.
Ο Ρουμι εκτοτε και για τα επομενα 10 χρονια της ζωης του γραφει ποιηματα για τον ερωτα και τον Αγαπημενο οπως ο ιδιος ερμηνευει
την κινητηρια του δυναμη.

Το εργο του Ρουμι

Ο Ρουμι εγραψε 21336 διπλους στιχους και φυσικα δεν θα μπορουσαμε να βαλει κανεις ουτε το παραμικρο κομματι απο αυτα περα απο μια
μικρη επιλογη. Ο Ρουμι με την ποιηση του καταργει το χρονο και μιλα απευθειας στην καρδια. Το ζητουμενο του ειναι παντα ο Ερωτας.
Ο ανεκπληρωτος ποθος δεν μπορει να πραγματοποιηθει παρα μονο στην Αγαπη. Η ποιηση του Ρουμι ειναι σαν μια μεταξωτη κλωστη που σαν
καλος τεχνιτης υφανσης μετατρεπει σε ενα περσικο χαλι.


ΣΤΟΝ ΚΗΠΟ ΤΟΥ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΥ
 (απόσπασμα)


Αγαπημένε μου, γίνε για μένα
Σαν τις φλόγες που χορεύουν με τον Έρωτα
Πυρά μες στην πυρά…
Αγαπημένε μου, αυτό γίνε για μένα.

Το κερί μου λιώνει με καημό
Κλαίει κέρινα δάκρυα.
Το φυτίλι καίγεται-
Αγαπημένε μου, αυτό γίνε για μένα.

Εμείς που βαδίσαμε το μονοπάτι του Έρωτα
Δεν κλίνουμε μάτι όλη νύχτα.
Στην ταβέρνα των μεθυσμένων
Ο τυμπανιστής χτυπάει το τύμπανο-
Αγαπημένε μου, αυτό γίνε για μένα.

Στη μαυρίλα της νύχτας
Οι εραστές ξαγρυπνούν
Μην τους μιλάτε για ύπνο
Το μόνο που θέλουν
Είναι να βρίσκονται μαζί μας-
Αγαπημένε μου, αυτό γίνε για μένα.

Η Ένωση είναι ένας μανιασμένος ποταμός
Που χύνεται κατ’ ευθείαν στη θάλασσα
Απόψε η Σελήνη δίνει φιλιά στα αστέρια…
Ό,τι αγγίζω ό,τι βλέπω
Γίνεται φωτιά της αγάπης-
Αγαπημένε μου, αυτό γίνε για μένα.
…………………………………………………………
Όλη τη νύχτα χόρευα γύρω απ΄το σπίτι
Του Αγαπημένου μου
Το πρωί εκείνος βγήκε έξω
Και μου πρόσφερε να πιω κρασί
Δεν είχα κύπελλο-
«Να το άδειο μου κρανίο», του είπα.
«Ρίξε μέσα το κρασί σου».
…………………………………………………………..
Χτύπησα την πόρτα
Εκείνου που αγκαλιάζει την αγάπη.
Άνοιξε, με είδε να στέκω εκεό
Κι άρχισε να γελάει.
Με τράβηξε μέσα.-
Έλιωσα όπως η ζάχαρη, στην αγκαλιά εκείνου του Εραστή
Εκείνου του Μάγου του Κόσμου.

(Τζελαλαντίν Ρουμί, Στον κήπο του Αγαπημένου, εκδ. Αρμός)




Ο αγαπημένος
(απόσπασμα)



Δέξου με Αγαπημένε μου
Σώσε την ψυχή μου.
Γέμισέ με με την αγάπη σου
Και λύτρωσέ με από τους δύο κόσμους.

Αν αφήσω την καρδιά μου μακριά σου
Φωτιά μου καίει τα σωθικά.

Ω, Αγαπημένε μου
Πάρε μακριά ό,τι θέλω
Πάρε μακριά ό,τι κάνω
Πάρε μακριά κάθε τι
Που με παίρνει μακριά σου.

Ούτε ξέρω αν υπάρχουν δύο κόσμοι
Το μόνο που εγώ είναι ο Ένας
Έναν μονάχα αναζητώ
Έναν μονάχα ξέρω
Έναν μονάχα βρίσκω
Και εξυμνώ μονάχα Έναν.

Τόσο πολύ έχω μεθύσει
Απ’ το κρασί του Αγαπημένου μου
Πού και οι δυο κόσμοι
Έχουν χαθεί από μπροστά μου.

Δεν μένει τίποτ’ άλλο, παρά ν’ αγγίξω
Το κύπελλο του Αγαπημένου.

Ω, πώς χωράει ο Αγαπημένος στην καρδιά μου.
Χίλιες ψυχές σε ένα κορμί
Χίλιες σοδειές σε ένα δεμάτι
Χιλιάδες στρόβιλοι ουρανών
Στο μάτι μιας βελόνας.

[…] τα μάτια μου βλέπουν
Μόνο το πρόσωπο του Αγαπημένου.
Τι υπέροχη θωριά!
Για τη θωριά του αυτή είναι Αγαπημένος
Αλλά γιατί να ξεχωρίζω;
Ο Αγαπημένος βρίσκεται μες στη θωριά
Και η θωριά μες στον αγαπημένο

[…] Απόψε ο Αγαπημένος
Μου εξομολογήθηκε τα μυστικά του
Τι νύχτα!
Μακάρι να διαρκούσε αιώνια..
Ο ουρανός λάμπει…
Ω Αγάπη
Όταν σε ψάχνω, σε βρίσκω να μ’ αναζητάς.
Όταν κοιτάζω γύρω μου
Βρίσκω τους βοστρύχους των μαλλιών σου
Μέσα στα χέρια μου.

Πίστευα πάντα πως
Εγώ είχα μεθύσει απ’ το κρασί σου
Αλλά τώρα βρίσκω
Το κρασί σου να ‘χει μεθύσει από μένα.

Δίχως να κοιτάζω
Μπορώ και βλέπω τα πάντα μέσα μου
Τα μάτια μου είναι άχρηστα
Τώρα που μπορώ να δω
Ολόκληρο τον κόσμο
Με τα δικά Του μάτια…

Τζελαλαντίν ΡΟΥΜΙ, Ο Αγαπημένος, εκδ. ΑΡΜΟΣ


Ο τάφος του Ρουμί στο Ικόνιο


Τζελαλαντίν Ρουμί, ο Μυστικός ποιητής της Ανατολής

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου