Ο άνθρωπος λέει μοιράζεται κοινό γενετικό υλικό με τα ποντίκια και αυτός είναι ο λόγος που αυτά τα εχθρικά κατά τα άλλα για αυτόν τρωκτικά χρησιμοποιούνται ευρέως ως πειραματόζωα από την αρχαιότητα σχεδόν μέχρι σήμερα καθώς θεωρούνται υποδυέστερα είδη σε σχέση με τον homo sapiens. Oι επιστήμονες μας φυσικά έχουν τις απαντήσεις σε όλα, για αυτό όταν τους ρωτάμε γιατί οι άνθρωποι πειραματίζονται πάνω σε ζώα μας εξηγούν “επειδή είναι σαν και εμάς”, και στο ερώτημα γιατί είναι ηθικά σωστό να πειραματίζονται πάνω σε ζώα μας απαντούν “επειδή τα ζώα δεν είναι σαν και εμάς”. Εκτός από τα πειράματα που δοκιμάζονται στα ποντίκια για τη βελτίωση φαρμάκων, σαμπουάν, κραγιόν, eyeliner, παρασιτοκτόνων, ειδών οικιακής χρήσης, τονωτικών για τη στυτική δυσλειτουργία τα ποντίκια υποβάλλονται σε διάφορα ψυχο- νοητικά συμπεριφορικά πειράματα. Σε ένα από αυτά πήραν όλα τα ποντικάκια που ζούσανε σε ένα μεγάλο κλουβί μέσα στο όποιο συγχρωτίζονταν για καιρό, παίζανε μεταξύ τους, γυρνούσαν μέσα σε μύλους και σκαρφάλωναν σκαλίτσες και τα απομόνωσαν ξεχωριστά το καθένα στο ιδιωτικό μικρό του κλουβί. Όταν τα ξανάβαλαν μετά από καιρό στο μεγάλο κλουβί οι επιστήμονες παρατήρησαν κάποιες αλλαγές στη συμπεριφορά τους: τα περισσότερα ποντίκια σταμάτησαν να είναι κοινωνικά, είχαν χάσει την αίσθηση του χωρικού προσανατολισμού, γίναν επιθετικά το ένα προς το άλλο και δεν είχαν όρεξη για παιχνίδι αντ’ αυτού περίμεναν για ώρα υπομονετικά το καθένα μόνο του το φαγητό που σερβίρονταν από τη σχισμή του κλουβιού κάθε μέρα την ίδια ώρα το μεσημέρι. Δυο μόνο ποντικάκια επιδείκνυαν την ίδια συμπεριφορά με τα πριν: διατήρησαν την όρεξη τους, συνέχισαν να ανεβαίνουν τις σκαλίτσες, να γυρνάνε μέσα στους μύλους και να είναι εύθυμα όπως πρώτα. Ανεξήγητα ένα πρωινό οι επιστήμονες βρήκαν τα δυο αυτά εν λόγω ποντικάκια νεκρά στο κλουβί και δεν μπόρεσαν να καταλάβουν αν πέθαναν από φυσικά αίτια, από την εξάντληση του παιχνιδιού ή αν κάτι άλλο συνέβη. Τα υπόλοιπα ποντίκια πάντως ήταν μια χαρά και ελαφρώς πιο ευδιάθετα εκείνη τη μέρα. Βεβαία αυτά συμβαίνουν στο κόσμο των ποντικιών και όχι στο κόσμο των ανθρώπων. Ποτέ δεν θα γινόταν οι “σκεπτόμενoι άνθρωποι” αντικείμενα τέτοιων συμπεριφορικών πειραμάτων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου