Το ανθρώπινο ψέμα
 Ένας βασιλιάς ήταν έτοιμος να γνέψει για να θανατωθεί ένας καταδικασμένος αιχμάλωτος πολέμου. Ο δυστυχισμένος εκείνος, μην έχοντας πια καμιά ελπίδα, ξεστόμιζε στη γλώσσα του, όλες τις βρισιές που μπορούσε να σκεφτεί. Ο βασιλιάς ρώτησε τον αυλικό του τι έλεγε εκείνος ο άνθρωπος. "Ω, βασιλιά", είπε ο αυλικός, "ο δύσμοιρος αυτός φωνάζει ότι ο παράδεισος είναι για εκείνους που συγχωρούν και ελπίζει ότι τα λόγια τούτα θα γίνουν τα πανιά που θα τον οδηγήσουν στο λιμάνι της επιείκειάς σου". Πράγματι, ο βασιλιάς συγκινήθηκε και του χάρισε τη ζωή. Ένας άλλος αυλικός, εχθρός του πρώτου, είπε τότε: "Είναι ανάξιο, άνθρωποι σαν και του λόγου μας να μη λέμε την αλήθεια μπροστά στο βασιλιά. Αυτός ο αιχμάλωτος πρόφερε τις πιο φριχτές βρισιές βασιλιά μου". Ο βασιλιάς κοίταξε τον αυλικό οργισμένος και είπε: "Το ψέμα του είναι ανθρώπινο, ενώ η δική σου αλήθεια είναι απάνθρωπη: εκείνος θέλησε να σώσει έναν δυστυχισμένο, ενώ εσύ είχες σκοπό να τον οδηγήσεις στο χαμό. Το ψέμα που φέρνει τη σωτηρία είναι καλύτερο από την αλήθεια που εγκυμονεί την καταστροφή. Δυστυχία σε αυτόν που δε δίνει τις συμβουλές παρά  μόνο για να κανει κακό

ΣΙΡΑΖΙ ΣΑΑΝΤΙ