Ο ΚΩΔΙΚΑΣ ALIMENTARIUS ΚΑΙ Ο ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ.
Ο Codex Alimentarius είναι ένας διατροφικός κώδικας, δίχως νομική ισχύ, όπου με πρόσχημα την προστασία της δημοσίας υγείας, ρυθμίζει τους νόμους του εμπορίου τροφίμων. Ουσιαστικά πρόκειται για μια Επιτροπή Εμπορίου, η οποία καθορίζεται αποκλειστικά και μόνο από τους όρους των βιομηχανιών για τον έλεγχο της βρώσης και της πόσης ημών! Ουδόλως αποτελεί Επιτροπή Δημοσίας Υγείας των Καταναλωτών, ενώ έχει θεσπίσει άνω των 4000 οδηγιών και κανονισμών καθορίζοντας κάθε…εισερχόμενο, εντός του στόματός μας, εκτός από τα φάρμακα. Αυτό το γραφειοκρατικό τερατούργημα στοχεύει στον πλήρη έλεγχο της Παγκόσμιας διατροφής σε τέτοιο βαθμό, που ουδείς θα έχει το δικαίωμα να φυτέψει έστω κι ένα σπόρο, που δεν θα είναι πατενταρισμένος από συγκεκριμένες πολυεθνικές εταιρείες. Στο βάθος…κήπος, η απρόσκοπτη έφοδος των γενετικά τροποποιημένων τροφίμων στην ζωή μας, παρά το γεγονός, ότι κάτι τέτοιο αντίκειται (ακόμη) στην Ευρωπαϊκή Νομοθεσία.
Ας ταξιδέψουμε λίγο πίσω στον χρόνο. Η Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών των ΗΠΑ, η OSS, είχε πολλά...κολλητηλίκια με την Γερμανική Γκεστάπο! Μετά το 1947, η OSS είχε τόσους πολλούς Ναζί στις υπηρεσίες της, ώστε απεφάσισαν να εξοβελίσουν τα 2 SS του ονόματος (τα οποία δημιουργούσαν μαύρους συνειρμούς) και να μετονομαστούν, ως ευηχότερη και πιο απρόσωπη CIA! Τα εν λόγω κατάλοιπα πρώην Ναζί κατασκόπων, ενεπλουτίσθησαν με βάση το πρόγραμμα PAPERCLIP, δημιουργώντας τις βάσεις για την εισαγωγή στις Η.Π.Α. περίπου 600 διακεκριμένων Ναζί επιστημόνων κατά τα πρώτα χρόνια του ψυχρού πολέμου! Ποιος θα ξεχάσει τον Βιολόγο Χούμπερτους Στρούγκχολντ, ο οποίος κατά την διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου ήταν αναμεμειγμένος σε πειράματα στο Νταχάου και ο οποίος ανεγνωρίσθη αργότερα απ' την NASA, ως ο πατέρας της διαστημικής Ιατρικής;! Ποιος μπορεί να ξεχάσει επίσης, τον διάσημο πατέρα των πυραύλων Βέρνερ Φον Μπράουν, μετέπειτα διευθυντή της NASA;
Ένας άλλος Γερμανός, ο Fritz de Meer, καταδικασθείς στην δίκη της Νυρεμβέργης για εγκλήματα, κατά της ανθρωπότητας αλλά συντόμως αποφυλακισθείς, εξ’ αιτίας της επιχείρησης PAPERCLIP, Πρόεδρος της εταιρείας I.G. Farben, (εταιρεία κολοσσός, η οποία κατά τον καιρό του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου κατασκεύαζε σχεδόν τα πάντα, από όπλα και πυρομαχικά για τον ναζιστικό στρατό, μέχρι ατσάλι για τις σιδηροδρομικές γραμμές και για τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, καθώς και χημικά και φαρμακευτικά προϊόντα) μόλις απελευθερώθηκε, έσπευσε (λένε οι κακές γλώσσες) να βρει τους ανωτέρω ομοεθνείς του, που μεσουρανούσαν στις Η.Π.Α., ούτως ώστε να εγκριθεί και να υιοθετηθεί υπό την σκέπην του Ο.Η.Ε. η δημιουργία του δικτύου Codex Alimentarius για τον έλεγχο της Παγκόσμιας διατροφής. Διότι, όποιος ελέγχει τα τρόφιμα διαθέτει την απόλυτη ισχύ και συνεπώς και εξουσία. Το 1962, ο Ο.Η.Ε. ενεργοποιεί τον Κώδικα με το αιτιολογικό της προστασίας της δημοσίας υγείας των καταναλωτών. Η φονική εταιρεία του Meer δεν έκλεισε ποτέ αλλά διεσπάσθη σε τρεις νέες μεγάλες εταιρείες φαρμάκων, τις πολύ γνωστές μας Bayer, Hoechst και Basf!
Επισήμως, ο Codex Alimentarius εγεννήθη εις την…NASA, όταν παρουσιάστηκε η ανάγκη για την παρασκευή της διατροφής των αστροναυτών. Η NASA είχε περιθώριο ολίγων μηνών για να μπορέσει ευρηματικά να πρωτοπορήσει (πιεζόμενη και από το διαστημικό πρόγραμμα της αντίπαλης υπερδύναμης) στον αγώνα δρόμου για την κατάκτηση του διαστήματος. Κάθε λεπτομέρεια είχε την σημασία της, κάθε παράμετρος έπρεπε να αναλυθεί διεξοδικά, ούτως ώστε να ελαχιστοποιηθούν τα περιθώρια αποτυχίας. Άλλωστε οι (πρώην) Σοβιετικοί είχαν πάρει τα ηνία με τους Γιούρι Γκαγκάριν και Αλεξέι Λεόνοφ να γίνονται οι πρώτοι άνθρωποι, που ταξίδεψαν και περπάτησαν στο διάστημα, αντίστοιχα. Εν τέλει, τα σαϊνια της NASA κατόρθωσαν και πατεντάρισαν το φαγητό των αστροναυτών σε σχέση με την ασφάλεια των τροφίμων, την συντήρηση τους και την ευχρηστία τους σε συνθήκες διαστήματος και ελλείψεως βαρύτητας.
Αυτή ήταν η πρώτη ή καλύτερα η πρώιμη (για να μην πω η…διαστημική) μορφή του Codex Alimentarius. Αργότερα, έπρεπε να βρεθεί ένας τρόπος, με βάση τον οποίον ο Κώδικας να γίνει τρόπων τινά, διαχειρίσιμος και αφομοιώσιμος σε επίπεδο διοίκησης. Να μπορεί δηλαδή να καταστεί εφαρμόσιμος σε δομή και σε ιεραρχία διεύθυνσης επιχειρήσεων. Ως εκ τούτου, δημιουργήθηκαν τα συστήματα διαχείρισης για την ασφάλεια και την υγιεινή των τροφίμων, ISO και HACCP, τα οποία ορίζονται από τον Κώδικα με σκοπό την εναρμόνιση τους με τις αρχές του Παγκοσμίου Εμπορίου, την αύξηση της εμπιστοσύνης των καταναλωτών και την ενίσχυση της φήμης των εταιρειών. Οι δε επιχειρήσεις αποκτούν πλεονέκτημα στις εξαγωγικές δραστηριότητες καθώς ανακύπτουν ευκαιρίες για διείσδυση στις διεθνείς αγορές. Η συγκεκριμένη εκδοχή του Codex Alimentarius είναι η πλέον…ρομαντική και αγγελικά πλασμένη!
Ανεξαρτήτως, του ποια…έκδοση του θα επιλέξετε να ασπασθείτε, (άλλωστε δεν έχει τόσο μεγάλη σημασία το πώς γεννήθηκε, όσο ότι αυτός πλέον εφαρμόζεται) γεγονός είναι, ότι ο Κώδικας δεν αποσκοπεί στην ευημερία των καταναλωτών, όπως ευαγγελίζεται, ενώ τα αποτελέσματα από την χρήση του σε παγκόσμιο επίπεδο καταδεικνύουν, ότι επιχειρεί να ελέγξει ολόκληρη την γκάμα της πανανθρώπινης διατροφής, προωθώντας τα συμφέροντα συγκεκριμένων πολυεθνικών εταιρειών με έμμεσο ή άμεσο τρόπο. Συγκεκριμένα, το 1994 ο Codex Alimentarius, χωρίς την παραμικρή προειδοποίηση, ανεκήρυξε ή μάλλον…απεκήρυξε τα μικροθρεπτικά στοιχεία, (βιταμίνες, μέταλλα κ.α.) τα οποία βρίσκονται σε φυσική μορφή σε πολλά τρόφιμα και βότανα, ως τοξίνες! (FDA, 1994). Οι εν λόγω ουσίες θεωρήθηκαν επικίνδυνα βιομηχανικά δηλητήρια για τον ανθρώπινο οργανισμό. Κατά συνέπεια, ο Κώδικας προβλέπει, ότι τα τρόφιμα θα υποβάλλονται υποχρεωτικά σε ελέγχους και θα τροποποιούνται με την χρήση ακτινοβολιών, ούτως ώστε να αποβάλλουν τις ανωτέρω…τοξικές ουσίες, που περιέχουν. Επιθυμητός στόχος, η διατροφή μας να αποτελείται από νεκρή οργανική ύλη, δίχως θρεπτικά υλικά, ενώ οι συνεπακόλουθες, ανακύπτουσες ασθένειες (οι οποίες νομοτελειακά θα προκύψουν) θα αντιμετωπίζονται από τα σκευάσματα των φαρμακοβιομηχανιών. Όπερ σημαίνει, το φάρμακό μας δεν θα είναι πλέον η τροφή μας αλλά τα…φαρμάκια των πολυεθνικών εταιρειών!
Από την άλλη μεριά, δεκάδες τοξικές χημικές ουσίες, επιβλαβείς για όλα σχεδόν τα έμβια όντα, (όπως αρκετά επικίνδυνα εντομοκτόνα Dieldrin, HHDN, κ.α.) καθίστανται επιτρεπτές, προς πάσα χρήση, σε πολύ υψηλές συγκεντρώσεις, ελεύθερες να μολύνουν τις αγροτικές καλλιέργειες! Ομοίως, το χημικό στοιχείο Φθόριο, (το οποίο, δεν προσφέρει κανένα βιολογικό όφελος στην υγεία, αντιθέτως αποτελεί δραστικό δηλητήριο) βρίσκεται εντός της «νόμιμης» λίστας του Κώδικα, δίχως να του εξαγγελθεί κάποιος περιορισμός. Αξίζει να αναφερθεί, ότι η χρόνια πρόσληψή του Φθορίου κάνει τους ανθρώπους συγκαταβατικούς και εύκολους στην χειραγώγηση, επειδή εμπλέκεται στις διαδικασίες της ανδρογένεσης, επηρεάζοντας δυσμενώς την δράση της ανδρικής ορμόνης τεστοστερόνης σε συγκεκριμένα όργανα-στόχους. (Freni, 1994). Πώς είναι δυνατόν τα πορίσματα των εν λόγω μελετών να αγνοούνται από τους εμπνευστές και τους συνθέτες του Codex Alimentarius;
Επιπροσθέτως, ο Codex Alimentarius επιχειρεί να μετατρέψει το πλέον καθαρό και αποστειρωμένο πράγμα επάνω στην Γη (που δεν είναι άλλο από τους μύες των υγιών, φυτοφάγων ζώων, τα οποία τρώνε χορταράκι) σε φορέα τοξινών και οχήματα ασθενειών για το είδος μας. Στα κοπάδια γαλακτοπαραγωγής, κάθε αγελάδα, η οποία είναι σε γαλακτοφορία, θα πρέπει σύμφωνα με τον Κώδικά να της χορηγείται αυξητική ορμόνη της εταιρείας Monsanto, (το 2017 εξαγοράστηκε από την Bayer) όπως επίσης επιβάλλεται να υφίσταται αγωγή με υποκλινικά αντιβιοτικά (sub-clinical dose) για την γρηγορότερη ανάπτυξή της. Υπό την παρούσα διαδικασία, ο Κώδικας επιφέρει ρυθμίσεις και θεσπίζει κανόνες στον τομέα της διατροφής, που ουσιαστικά αποτελούν την νομιμοποίηση της επιβεβλημένης τοξικότητας και υποσιτισμού. Ο τελευταίος δυστυχώς θα προκαλέσει θανάτους αρκετών εκατομμυρίων ανθρώπων από ασθένειες, οι οποίες θα μπορούσαν να είχαν προληφθεί και οφείλονται στην έλλειψη μικροθρεπτικών στοιχειών, όπως ο καρκίνος, τα καρδιαγγειακά νοσήματα και ο σακχαρώδης διαβήτης. Οι συγκεκριμένες «επικερδείς» (για το ιατρικό κατεστημένο) παθήσεις της ανθρωπότητας πρέπει να καθίστανται ιάσιμες αποκλειστικά και μόνο μέσω φαρμακευτικών σκευασμάτων και ουχί μέσω της διατροφής!
Από το 2002 ο Codex Alimentarius εφαρμόζεται και επεκτείνεται με την κάλυψη σημαντικών πολυεθνικών εταιρειών, αποσκοπώντας στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων των μεγάλων αγροτικών και χημικών βιομηχανιών, φαρμακευτικών εταιρειών αλλά και των εργαστηρίων βιοτεχνολογίας. Όλοι αυτοί προωθούν την αύξηση των κερδών τους και την υλοποίηση της ατζέντας τους για έλεγχο του παγκοσμίου πληθυσμού με έμφαση στον Τρίτο Κόσμο. Κάθε χώρα, που αποδέχεται τον Κώδικά είναι υποχρεωμένη να αποδέχεται και την εισαγωγή γενετικά τροποποιημένων τροφίμων, ενώ οποιαδήποτε διάθεση απείθειας θεωρείται παρεμπόδιση του εμπορίου και επιφέρει μεγάλες οικονομικές κυρώσεις. Εκτός αυτού, η συγκεκριμένη δυνητικά απείθαρχη χώρα ουδόλως μπορεί να εισάγει ή να εξάγει κάποιο προϊόν διατροφής! Στην χώρα μας, δυστυχώς εισάγουμε το 70% της διατροφής μας. Συνεπώς, μια απόρριψη του Κώδικα θα σήμαινε αυτομάτως και χρεοκοπία. Τούτο υπήρξε το κύριο επιχείρημα, όσων αντιδρούσαν (και αντιδρούν) στην επιστροφή της Ελλάδος στο εθνικό μας νόμισμα.
Η μόνη προφανής λύση είναι η επιστροφή στην εθνική μας παραγωγή, αξιοποιώντας τις καλλιεργήσιμες εκτάσεις και το εργατικό μας δυναμικό, χτυπώντας ταυτόχρονα την ανεργία. Παρόλα αυτά, όλες οι Ελληνικές Κυβερνήσεις, ουδέποτε στήριξαν τον Έλληνα αγρότη, ούτε παρείχαν κίνητρα αύξησης της αγροτικής παραγωγής, αντιθέτως επέβαλαν εξοντωτική φορολόγηση. Τοιουτοτρόπως, η γη ενσυνειδήτως ερημώνει, ούτως ώστε να (παρα)δοθεί…μπιρ παρά σε επιτήδειους. Η Ελλάς εκτός του ότι συμμετέχει στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου, τυγχάνει να είναι και μέλος της Ε.Ε., όπερ σημαίνει, ότι ο επίσημος διαπραγματευτής για όλες τις συμφωνίες, που την αφορούν είναι η ίδια η Ε.Ε. Ευτυχώς, ο Codex Alimentarius δεν έχει πάρει ακόμη την οριστική του μορφή, με αποτέλεσμα να μην εμφανίζει κάποια νομική ισχύ, σχετικά με την εφαρμογή του. Παρόλα αυτά, παρέχονται ήδη οδηγίες προς τα κράτη για την ψήφιση οικονομικών νομοσχεδίων, τα οποία αφορούν την καλλιέργεια του εδάφους και την μελλοντική εκμετάλλευσή του.
Ατυχώς, οδεύουμε με μαθηματική ακρίβεια στους χαλεπούς καιρούς, όπου η κατανάλωση ενός βοτάνου, που δεν θα εμπεριέχεται στην λίστα του Κώδικα και δεν θα έχει εγκριθεί από τους ελέγχους των φαρμακοβιομηχανιών, να θεωρείται έκνομη πράξη και...εγκληματική ενέργεια! Και αυτό διότι τα φυτικά προϊόντα έχουν ελάχιστο κόστος παραγωγής, αφού είναι προϊόντα της φύσης. Εάν όμως διατίθενται στην αγορά, ως επεξεργασμένα εκχυλίσματα, συσκευασμένα από τις φαρμακευτικές εταιρείες, η τιμή τους εκτοξεύεται στα ύψη, αφήνοντας πολλαπλά κέρδη για τις συγκεκριμένες εταιρείες. Τουτέστιν, πολύ σύντομα θα καθίσταται έγκλημα το να βράσουμε στο σπίτι μας και να πιούμε ένα φλιτζάνι τσάι του βουνού! Η απαγόρευση και η ποινικοποίηση οιασδήποτε οικιακής παραγωγής, ακόμη και εάν γίνεται για ιδία κατανάλωση, είναι ο αυτοσκοπός. Στην πραγματικότητα, μέσω του ελέγχου των τροφίμων, η Νέα Τάξη Πραγμάτων ελέγχει την υγεία των πολιτών αλλά και την αυτάρκειά τους. Όλα τα υπόλοιπα εκπορεύονται από αυτές τις δύο έννοιες.
References and Bibliography
FDA U.S. Food and Drug Administration/ Dietary Supplement Health and Education Act of 1994/ Public Law 103-417
Freni SC. 1994. Exposure of high fluoride concentrations in drinking water is associated with decreased birth rates. J. Toxicol Environ Health 42:109-121
Πάνου Πενταρίτσα – Η Επανάσταση της Αυτάρκειας
#Codex_Alimentarius
Ο Codex Alimentarius είναι ένας διατροφικός κώδικας, δίχως νομική ισχύ, όπου με πρόσχημα την προστασία της δημοσίας υγείας, ρυθμίζει τους νόμους του εμπορίου τροφίμων. Ουσιαστικά πρόκειται για μια Επιτροπή Εμπορίου, η οποία καθορίζεται αποκλειστικά και μόνο από τους όρους των βιομηχανιών για τον έλεγχο της βρώσης και της πόσης ημών! Ουδόλως αποτελεί Επιτροπή Δημοσίας Υγείας των Καταναλωτών, ενώ έχει θεσπίσει άνω των 4000 οδηγιών και κανονισμών καθορίζοντας κάθε…εισερχόμενο, εντός του στόματός μας, εκτός από τα φάρμακα. Αυτό το γραφειοκρατικό τερατούργημα στοχεύει στον πλήρη έλεγχο της Παγκόσμιας διατροφής σε τέτοιο βαθμό, που ουδείς θα έχει το δικαίωμα να φυτέψει έστω κι ένα σπόρο, που δεν θα είναι πατενταρισμένος από συγκεκριμένες πολυεθνικές εταιρείες. Στο βάθος…κήπος, η απρόσκοπτη έφοδος των γενετικά τροποποιημένων τροφίμων στην ζωή μας, παρά το γεγονός, ότι κάτι τέτοιο αντίκειται (ακόμη) στην Ευρωπαϊκή Νομοθεσία.
Ας ταξιδέψουμε λίγο πίσω στον χρόνο. Η Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών των ΗΠΑ, η OSS, είχε πολλά...κολλητηλίκια με την Γερμανική Γκεστάπο! Μετά το 1947, η OSS είχε τόσους πολλούς Ναζί στις υπηρεσίες της, ώστε απεφάσισαν να εξοβελίσουν τα 2 SS του ονόματος (τα οποία δημιουργούσαν μαύρους συνειρμούς) και να μετονομαστούν, ως ευηχότερη και πιο απρόσωπη CIA! Τα εν λόγω κατάλοιπα πρώην Ναζί κατασκόπων, ενεπλουτίσθησαν με βάση το πρόγραμμα PAPERCLIP, δημιουργώντας τις βάσεις για την εισαγωγή στις Η.Π.Α. περίπου 600 διακεκριμένων Ναζί επιστημόνων κατά τα πρώτα χρόνια του ψυχρού πολέμου! Ποιος θα ξεχάσει τον Βιολόγο Χούμπερτους Στρούγκχολντ, ο οποίος κατά την διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου ήταν αναμεμειγμένος σε πειράματα στο Νταχάου και ο οποίος ανεγνωρίσθη αργότερα απ' την NASA, ως ο πατέρας της διαστημικής Ιατρικής;! Ποιος μπορεί να ξεχάσει επίσης, τον διάσημο πατέρα των πυραύλων Βέρνερ Φον Μπράουν, μετέπειτα διευθυντή της NASA;
Ένας άλλος Γερμανός, ο Fritz de Meer, καταδικασθείς στην δίκη της Νυρεμβέργης για εγκλήματα, κατά της ανθρωπότητας αλλά συντόμως αποφυλακισθείς, εξ’ αιτίας της επιχείρησης PAPERCLIP, Πρόεδρος της εταιρείας I.G. Farben, (εταιρεία κολοσσός, η οποία κατά τον καιρό του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου κατασκεύαζε σχεδόν τα πάντα, από όπλα και πυρομαχικά για τον ναζιστικό στρατό, μέχρι ατσάλι για τις σιδηροδρομικές γραμμές και για τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, καθώς και χημικά και φαρμακευτικά προϊόντα) μόλις απελευθερώθηκε, έσπευσε (λένε οι κακές γλώσσες) να βρει τους ανωτέρω ομοεθνείς του, που μεσουρανούσαν στις Η.Π.Α., ούτως ώστε να εγκριθεί και να υιοθετηθεί υπό την σκέπην του Ο.Η.Ε. η δημιουργία του δικτύου Codex Alimentarius για τον έλεγχο της Παγκόσμιας διατροφής. Διότι, όποιος ελέγχει τα τρόφιμα διαθέτει την απόλυτη ισχύ και συνεπώς και εξουσία. Το 1962, ο Ο.Η.Ε. ενεργοποιεί τον Κώδικα με το αιτιολογικό της προστασίας της δημοσίας υγείας των καταναλωτών. Η φονική εταιρεία του Meer δεν έκλεισε ποτέ αλλά διεσπάσθη σε τρεις νέες μεγάλες εταιρείες φαρμάκων, τις πολύ γνωστές μας Bayer, Hoechst και Basf!
Επισήμως, ο Codex Alimentarius εγεννήθη εις την…NASA, όταν παρουσιάστηκε η ανάγκη για την παρασκευή της διατροφής των αστροναυτών. Η NASA είχε περιθώριο ολίγων μηνών για να μπορέσει ευρηματικά να πρωτοπορήσει (πιεζόμενη και από το διαστημικό πρόγραμμα της αντίπαλης υπερδύναμης) στον αγώνα δρόμου για την κατάκτηση του διαστήματος. Κάθε λεπτομέρεια είχε την σημασία της, κάθε παράμετρος έπρεπε να αναλυθεί διεξοδικά, ούτως ώστε να ελαχιστοποιηθούν τα περιθώρια αποτυχίας. Άλλωστε οι (πρώην) Σοβιετικοί είχαν πάρει τα ηνία με τους Γιούρι Γκαγκάριν και Αλεξέι Λεόνοφ να γίνονται οι πρώτοι άνθρωποι, που ταξίδεψαν και περπάτησαν στο διάστημα, αντίστοιχα. Εν τέλει, τα σαϊνια της NASA κατόρθωσαν και πατεντάρισαν το φαγητό των αστροναυτών σε σχέση με την ασφάλεια των τροφίμων, την συντήρηση τους και την ευχρηστία τους σε συνθήκες διαστήματος και ελλείψεως βαρύτητας.
Αυτή ήταν η πρώτη ή καλύτερα η πρώιμη (για να μην πω η…διαστημική) μορφή του Codex Alimentarius. Αργότερα, έπρεπε να βρεθεί ένας τρόπος, με βάση τον οποίον ο Κώδικας να γίνει τρόπων τινά, διαχειρίσιμος και αφομοιώσιμος σε επίπεδο διοίκησης. Να μπορεί δηλαδή να καταστεί εφαρμόσιμος σε δομή και σε ιεραρχία διεύθυνσης επιχειρήσεων. Ως εκ τούτου, δημιουργήθηκαν τα συστήματα διαχείρισης για την ασφάλεια και την υγιεινή των τροφίμων, ISO και HACCP, τα οποία ορίζονται από τον Κώδικα με σκοπό την εναρμόνιση τους με τις αρχές του Παγκοσμίου Εμπορίου, την αύξηση της εμπιστοσύνης των καταναλωτών και την ενίσχυση της φήμης των εταιρειών. Οι δε επιχειρήσεις αποκτούν πλεονέκτημα στις εξαγωγικές δραστηριότητες καθώς ανακύπτουν ευκαιρίες για διείσδυση στις διεθνείς αγορές. Η συγκεκριμένη εκδοχή του Codex Alimentarius είναι η πλέον…ρομαντική και αγγελικά πλασμένη!
Ανεξαρτήτως, του ποια…έκδοση του θα επιλέξετε να ασπασθείτε, (άλλωστε δεν έχει τόσο μεγάλη σημασία το πώς γεννήθηκε, όσο ότι αυτός πλέον εφαρμόζεται) γεγονός είναι, ότι ο Κώδικας δεν αποσκοπεί στην ευημερία των καταναλωτών, όπως ευαγγελίζεται, ενώ τα αποτελέσματα από την χρήση του σε παγκόσμιο επίπεδο καταδεικνύουν, ότι επιχειρεί να ελέγξει ολόκληρη την γκάμα της πανανθρώπινης διατροφής, προωθώντας τα συμφέροντα συγκεκριμένων πολυεθνικών εταιρειών με έμμεσο ή άμεσο τρόπο. Συγκεκριμένα, το 1994 ο Codex Alimentarius, χωρίς την παραμικρή προειδοποίηση, ανεκήρυξε ή μάλλον…απεκήρυξε τα μικροθρεπτικά στοιχεία, (βιταμίνες, μέταλλα κ.α.) τα οποία βρίσκονται σε φυσική μορφή σε πολλά τρόφιμα και βότανα, ως τοξίνες! (FDA, 1994). Οι εν λόγω ουσίες θεωρήθηκαν επικίνδυνα βιομηχανικά δηλητήρια για τον ανθρώπινο οργανισμό. Κατά συνέπεια, ο Κώδικας προβλέπει, ότι τα τρόφιμα θα υποβάλλονται υποχρεωτικά σε ελέγχους και θα τροποποιούνται με την χρήση ακτινοβολιών, ούτως ώστε να αποβάλλουν τις ανωτέρω…τοξικές ουσίες, που περιέχουν. Επιθυμητός στόχος, η διατροφή μας να αποτελείται από νεκρή οργανική ύλη, δίχως θρεπτικά υλικά, ενώ οι συνεπακόλουθες, ανακύπτουσες ασθένειες (οι οποίες νομοτελειακά θα προκύψουν) θα αντιμετωπίζονται από τα σκευάσματα των φαρμακοβιομηχανιών. Όπερ σημαίνει, το φάρμακό μας δεν θα είναι πλέον η τροφή μας αλλά τα…φαρμάκια των πολυεθνικών εταιρειών!
Από την άλλη μεριά, δεκάδες τοξικές χημικές ουσίες, επιβλαβείς για όλα σχεδόν τα έμβια όντα, (όπως αρκετά επικίνδυνα εντομοκτόνα Dieldrin, HHDN, κ.α.) καθίστανται επιτρεπτές, προς πάσα χρήση, σε πολύ υψηλές συγκεντρώσεις, ελεύθερες να μολύνουν τις αγροτικές καλλιέργειες! Ομοίως, το χημικό στοιχείο Φθόριο, (το οποίο, δεν προσφέρει κανένα βιολογικό όφελος στην υγεία, αντιθέτως αποτελεί δραστικό δηλητήριο) βρίσκεται εντός της «νόμιμης» λίστας του Κώδικα, δίχως να του εξαγγελθεί κάποιος περιορισμός. Αξίζει να αναφερθεί, ότι η χρόνια πρόσληψή του Φθορίου κάνει τους ανθρώπους συγκαταβατικούς και εύκολους στην χειραγώγηση, επειδή εμπλέκεται στις διαδικασίες της ανδρογένεσης, επηρεάζοντας δυσμενώς την δράση της ανδρικής ορμόνης τεστοστερόνης σε συγκεκριμένα όργανα-στόχους. (Freni, 1994). Πώς είναι δυνατόν τα πορίσματα των εν λόγω μελετών να αγνοούνται από τους εμπνευστές και τους συνθέτες του Codex Alimentarius;
Επιπροσθέτως, ο Codex Alimentarius επιχειρεί να μετατρέψει το πλέον καθαρό και αποστειρωμένο πράγμα επάνω στην Γη (που δεν είναι άλλο από τους μύες των υγιών, φυτοφάγων ζώων, τα οποία τρώνε χορταράκι) σε φορέα τοξινών και οχήματα ασθενειών για το είδος μας. Στα κοπάδια γαλακτοπαραγωγής, κάθε αγελάδα, η οποία είναι σε γαλακτοφορία, θα πρέπει σύμφωνα με τον Κώδικά να της χορηγείται αυξητική ορμόνη της εταιρείας Monsanto, (το 2017 εξαγοράστηκε από την Bayer) όπως επίσης επιβάλλεται να υφίσταται αγωγή με υποκλινικά αντιβιοτικά (sub-clinical dose) για την γρηγορότερη ανάπτυξή της. Υπό την παρούσα διαδικασία, ο Κώδικας επιφέρει ρυθμίσεις και θεσπίζει κανόνες στον τομέα της διατροφής, που ουσιαστικά αποτελούν την νομιμοποίηση της επιβεβλημένης τοξικότητας και υποσιτισμού. Ο τελευταίος δυστυχώς θα προκαλέσει θανάτους αρκετών εκατομμυρίων ανθρώπων από ασθένειες, οι οποίες θα μπορούσαν να είχαν προληφθεί και οφείλονται στην έλλειψη μικροθρεπτικών στοιχειών, όπως ο καρκίνος, τα καρδιαγγειακά νοσήματα και ο σακχαρώδης διαβήτης. Οι συγκεκριμένες «επικερδείς» (για το ιατρικό κατεστημένο) παθήσεις της ανθρωπότητας πρέπει να καθίστανται ιάσιμες αποκλειστικά και μόνο μέσω φαρμακευτικών σκευασμάτων και ουχί μέσω της διατροφής!
Από το 2002 ο Codex Alimentarius εφαρμόζεται και επεκτείνεται με την κάλυψη σημαντικών πολυεθνικών εταιρειών, αποσκοπώντας στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων των μεγάλων αγροτικών και χημικών βιομηχανιών, φαρμακευτικών εταιρειών αλλά και των εργαστηρίων βιοτεχνολογίας. Όλοι αυτοί προωθούν την αύξηση των κερδών τους και την υλοποίηση της ατζέντας τους για έλεγχο του παγκοσμίου πληθυσμού με έμφαση στον Τρίτο Κόσμο. Κάθε χώρα, που αποδέχεται τον Κώδικά είναι υποχρεωμένη να αποδέχεται και την εισαγωγή γενετικά τροποποιημένων τροφίμων, ενώ οποιαδήποτε διάθεση απείθειας θεωρείται παρεμπόδιση του εμπορίου και επιφέρει μεγάλες οικονομικές κυρώσεις. Εκτός αυτού, η συγκεκριμένη δυνητικά απείθαρχη χώρα ουδόλως μπορεί να εισάγει ή να εξάγει κάποιο προϊόν διατροφής! Στην χώρα μας, δυστυχώς εισάγουμε το 70% της διατροφής μας. Συνεπώς, μια απόρριψη του Κώδικα θα σήμαινε αυτομάτως και χρεοκοπία. Τούτο υπήρξε το κύριο επιχείρημα, όσων αντιδρούσαν (και αντιδρούν) στην επιστροφή της Ελλάδος στο εθνικό μας νόμισμα.
Η μόνη προφανής λύση είναι η επιστροφή στην εθνική μας παραγωγή, αξιοποιώντας τις καλλιεργήσιμες εκτάσεις και το εργατικό μας δυναμικό, χτυπώντας ταυτόχρονα την ανεργία. Παρόλα αυτά, όλες οι Ελληνικές Κυβερνήσεις, ουδέποτε στήριξαν τον Έλληνα αγρότη, ούτε παρείχαν κίνητρα αύξησης της αγροτικής παραγωγής, αντιθέτως επέβαλαν εξοντωτική φορολόγηση. Τοιουτοτρόπως, η γη ενσυνειδήτως ερημώνει, ούτως ώστε να (παρα)δοθεί…μπιρ παρά σε επιτήδειους. Η Ελλάς εκτός του ότι συμμετέχει στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου, τυγχάνει να είναι και μέλος της Ε.Ε., όπερ σημαίνει, ότι ο επίσημος διαπραγματευτής για όλες τις συμφωνίες, που την αφορούν είναι η ίδια η Ε.Ε. Ευτυχώς, ο Codex Alimentarius δεν έχει πάρει ακόμη την οριστική του μορφή, με αποτέλεσμα να μην εμφανίζει κάποια νομική ισχύ, σχετικά με την εφαρμογή του. Παρόλα αυτά, παρέχονται ήδη οδηγίες προς τα κράτη για την ψήφιση οικονομικών νομοσχεδίων, τα οποία αφορούν την καλλιέργεια του εδάφους και την μελλοντική εκμετάλλευσή του.
Ατυχώς, οδεύουμε με μαθηματική ακρίβεια στους χαλεπούς καιρούς, όπου η κατανάλωση ενός βοτάνου, που δεν θα εμπεριέχεται στην λίστα του Κώδικα και δεν θα έχει εγκριθεί από τους ελέγχους των φαρμακοβιομηχανιών, να θεωρείται έκνομη πράξη και...εγκληματική ενέργεια! Και αυτό διότι τα φυτικά προϊόντα έχουν ελάχιστο κόστος παραγωγής, αφού είναι προϊόντα της φύσης. Εάν όμως διατίθενται στην αγορά, ως επεξεργασμένα εκχυλίσματα, συσκευασμένα από τις φαρμακευτικές εταιρείες, η τιμή τους εκτοξεύεται στα ύψη, αφήνοντας πολλαπλά κέρδη για τις συγκεκριμένες εταιρείες. Τουτέστιν, πολύ σύντομα θα καθίσταται έγκλημα το να βράσουμε στο σπίτι μας και να πιούμε ένα φλιτζάνι τσάι του βουνού! Η απαγόρευση και η ποινικοποίηση οιασδήποτε οικιακής παραγωγής, ακόμη και εάν γίνεται για ιδία κατανάλωση, είναι ο αυτοσκοπός. Στην πραγματικότητα, μέσω του ελέγχου των τροφίμων, η Νέα Τάξη Πραγμάτων ελέγχει την υγεία των πολιτών αλλά και την αυτάρκειά τους. Όλα τα υπόλοιπα εκπορεύονται από αυτές τις δύο έννοιες.
References and Bibliography
FDA U.S. Food and Drug Administration/ Dietary Supplement Health and Education Act of 1994/ Public Law 103-417
Freni SC. 1994. Exposure of high fluoride concentrations in drinking water is associated with decreased birth rates. J. Toxicol Environ Health 42:109-121
Πάνου Πενταρίτσα – Η Επανάσταση της Αυτάρκειας
#Codex_Alimentarius
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου