Τραγούδια το γάμου

Όταν ο λαός κάνει τη φτώχεια, την ανέχεια – καμιά φορά και τη θεϊκή οργή – πλούτο και τραγούδι  της χαράς του…

ΤΑ ΧΙΟΝΙΑ ΑΛΕΥΡΙΑ ΝΑ ΓΕΝΟΥΝ…
Ασήμω μου στο γάμο σου, στ΄  αρρεβωνιάσματά σου
τα χιόνια αλεύρια να γενούν και τα πουλιά  κριάρια.
Η θάλασσα γλυκό κρασί και τα καράβια κούπες,
τα κύματα  γριβα –άλογα  να μπουν οι συμπεθέροι…
{Αγραφιώτικο τραγούδι του γάμου}.

Αναπιάνοντας τα προζύμια

Ψιλά-λιχνά τ’ αλεύρια κι αφράτα τα προζύμια
κι ο γυιός που τα ξανάπιασε με μάνα και πατέρα.
Ανάχλια-ανάχλια τα νερά κι αφράτα τα προζύμια
κι η κόρη που τ’ ανάπιανε με μάνα με πατέρα.
– Ευχήσου με μανούλα μου στα πρώτα κοσκινίδια.
– Με την ευχή μ’ παιδάκι μου να ζήσεις, να προκόψεις.
Ξηρόμερο

Άχλι άχλι το νερό και αφράτο το προζύμι.
Φέρτε σίτες απ’ την Πόλη και σκαφίδα απ’ το Ζαγόρι.
Και μια κόρη απ’ την Άρτα νάχη μάννα και πατέρα.
Για να πιάση τα προζύμια να τα φτιάξουμε κουλούρια,
Να ευχηθούμε καλρρίζικα, να ευχηθούμε να μας ζήσουν.
Βάλτος