Κάποιος γιόγκι ήταν δάσκαλος της τοξοβολίας.
Ένα πρωί κάλεσε τον πιο αγαπημένο του μαθητή να παρακολουθήσει μια επίδειξη του ταλέντου του. Αυτός, παρά το γεγονός ότι είχε ξαναδεί κάτι το ανάλογο πάνω από εκατό φορές, αποφάσισε να υπακούσει το δάσκαλό του.
Πήγαν στο δάσος, που γειτόνευε με το μοναστήρι. Καθώς έφταναν μπροστά σε μια ωραία βελανιδιά, ο γιόγκι έκοψε ένα από τα λουλούδια, που φορούσε γύρω από το λαιμό του και το ακούμπησε σε ένα κλαδί. Μετά άνοιξε τη φαρέτρα κι έβγαλε τρία αντικείμενα: το υπέροχο τόξο του από ακριβό ξύλο, ένα βέλος κι ένα μαντήλι λευκό, κεντημένο με λουλούδια πασχαλιάς.
Ο γιόγκι πήρε ύστερα θέση εκατό βήματα μακριά από τη βελανιδιά, όπου είχε αφήσει το λουλούδι. Απέναντι από το στόχο, ζήτησε από το μαθητή του να του δέσει τα μάτια με το κεντημένο μαντήλι. Το παιδί έκανε, ότι τον διέταξε ο δάσκαλος.
– Πόσες φορές με έχεις δει να εξασκώ το ευγενικό και αρχαίο άθλημα της τοξοβολίας; ρώτησε ο γιόγκι.
– Κάθε μέρα, απάντησε το παιδί. Και σας έχω δει, να πετυχαίνετε ένα τριαντάφυλλο από απόσταση τριακοσίων βημάτων.
Ο γιόγκι έχοντας δεμένα τα μάτια, πήρε την κατάλληλη θέση, τέντωσε το τόξο με όλη του τη δύναμη – σημαδεύοντας το λουλούδι, που βρισκόταν σε ένα από τα κλαδιά της βελανιδιάς – και έριξε. Το βέλος έσκισε τον αέρα κάνοντας ένα οξύ σφύριγμα και, χωρίς ούτε να αγγίξει το δέντρο, έφυγε μακριά.
– Το άγγιξα; ρώτησε ο γιόγκι βγάζοντας το μαντήλι, που του σκέπαζε τα μάτια.
– Αποτύχατε και με μεγάλη διαφορά, απάντησε το παιδί. Νόμιζα, ότι θα μου δείχνατε τις μαγικές σας ικανότητες, που θα επέτρεπαν να πετύχετε το στόχο με τη δύναμη της αυτοσυγκέντρωσης, ακόμη και με κλειστά μάτια.
– Σου έδωσα το πιο ουσιαστικό μάθημα σχετικά με τη δύναμη της σκέψης, απάντησε ο γιόγκι. Όταν επιθυμείς κάτι, συγκεντρώσου απλά σε αυτό:
Κανείς δεν μπορεί να επιτύχει ένα στόχο, που δεν τον βλέπει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου