" Πέθανε ένας άνθρωπος. Κάποια στιγμή είδε τον Θεό να έρχεται πιο κοντά κουβαλώντας μαζί του μια βαλίτσα. Και ο Θεός είπε: Γιε μου ήρθε η ώρα να φύγης. Ο έκπληκτος άνδρας ρώτησε: Τόσο νωρίς; Είχα τόσα πολλά σχέδια... Λυπάμαι, αλλά η αναχώρησή σου έφτασε. Τι κουβαλάς στη βαλίτσα σου; Ρώτησε ο άνθρωπος. Και ο Θεός απάντησε: - Αυτό που σου ανήκει. Τι μου ανήκει; Κουβαλάς τα πράγματα μου, τα ρούχα μου, τα λεφτά μου; Ο Θεός απάντησε: - Αυτά τα πράγματα δεν ανήκαν ποτέ σε σένα, ήταν του κόσμου. Φέρνεις τις αναμνήσεις μου; - Αυτά που ποτέ δεν ανήκαν σε σένα, ήταν από τον καιρό. Φέρνεις τα ταλέντα μου; - Αυτά δεν ανήκαν ποτέ σε σένα, ήταν περιστάσεις. Φέρνεις τους φίλους μου, τα μέλη της οικογένειας; - Λυπάμαι που δεν σου ανήκαν ποτέ, ήταν από τον δρόμο. Θα φέρεις τη γυναίκα μου, τα παιδιά μου; - Ποτέ δεν ανήκαν σε σένα, ήταν από την καρδιά σου. Κουβαλάς το σώμα μου; - Ποτέ δεν ανήκε σε σένα, το σώμα ήταν σκόνη. Λοιπόν κουβαλάς την ψυχή μου; Όχι, η ψυχή είναι δική μου. Έτσι ο φοβισμένος άνδρας πέταξε έξω τη βαλίτσα που ο Θεός κουβαλούσε μαζί του και ανοίγοντας τον εαυτό του είδε ότι ήταν άδεια. Με ένα δάκρυ να πέφτει από τα μάτια του, ο άνδρας είπε: Δεν είχα ποτέ τίποτα; - Έτσι είναι, κάθε στιγμή που έζησες ήταν μόνο δική σου. Η ζωή είναι μόνο μια στιγμή. Μια στιγμή μόνο δική σου. Γι ' αυτό όταν έχεις χρόνο, αξιοποίησε την πλήρως. Αυτό το τίποτα που σου ανήκε δεν μπορεί να σε κρατήσει πίσω. Ζήσε τώρα, ζήσε τη ζωή σου και μην ξεχνάς να είσαι ευτυχισμένος, είναι το μόνο πράγμα που αξίζει πραγματικά.
Web
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου