Άμμος και πέτρα
Μια ιστορία λέει ότι δύο φίλοι περπατούσαν στην έρημο. Σε κάποιο σημείο του ταξιδιού είχαν μία διαφωνία και ο ενας φίλος χαστούκισε τον άλλο στο πρόσωπο.
Εκείνος που χτυπήθηκε τραυματίστηκε, αλλά χωρίς να πει τίποτα, έγραψε στην άμμο… «ΣΗΜΕΡΑ Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΦΙΛΟΣ ΜΟΥ ΜΕ ΧΤΥΠΗΣΕ ΣΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ».
Συνέχισαν να περπατούν μέχρι να βρουν μια όαση όπου αποφάσισαν να κάνουν μπάνιο. Εκείνος που χαστούκηθηκε κολησε στη λάσπη και άρχισε να πνίγεται.
Αλλά ο φίλος του τον έσωσε. Αφού ανέκαμψε από σχεδόν βέβαιο πνιγμό, έγραψε σε μια πέτρα…. «ΣΗΜΕΡΑ Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΦΙΛΟΣ ΜΟΥ ΜΟΥ ΕΣΩΣΕ ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ»
Ο φίλος που είχε χτυπήσει και σώσει τον καλύτερό του φίλο τον ρώτησε: «Αφού σε πλήγωσα, έγραψες στην άμμο και τώρα, γράφεις σε μια πέτρα, γιατί;»
Ο άλλος φίλος απάντησε… «Όταν κάποιος μας πονάει, πρέπει να το γράψουμε στην άμμο όπου οι άνεμοι της συγχώρεσης μπορούν να το σβήσουν. Όμως, όταν κάποιος κάνει κάτι καλό για εμάς, πρέπει να το χαράξουμε σε πέτρα όπου κανένας άνεμος δεν μπορεί ποτέ να το σβήσει. "
Μάθετε να γράφετε τις πληγές σας στην άμμο και να χαράζετε τις ευλογίες σας σε πέτρα
Sufi and zen parables
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου